تقدیم به ان عزیزم که هرشب در کابوس اینکه شاید برود سالهاست سوگوارم

در ظلمت شب شهاب را می شستند آیینه افتاب را می شستند در چشمه خون چکان چشمان علی پیمانه نور ناب را می شستند . . .

اگر محور به هر امکان علی بود / ولی بر فاطمه مهمان علی بود کنار تربتت مظلومه زهرا / سر شب تا سحر گریان علی بود . . .

وقتی دلتنگت هستم نوشتن "نامت"ارامم می کند "دیدنت"که دیگر جای خود دارد.....!ً

آغوشت همانند " جنگ ویتنام " است هرکه رفت یا برنگشت، یا اگر برگشت " دیوانه " بود!!

ز سوز دل کنم گریه برایت / که دیگر نشنوم زهرا صدایت در و دیوار خانه با نگاهم / بیادم آورد آن ناله هایت

توچشمات ی دنیاآرامشه چشماتونبندکه آرامشم ازبین بره...

ﺍﯾﻨﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﯾﻬﻮ ﺑﺎﻫﺎﺕ ﺑﺪ ﻣﯿﺸﻦ .. ﺍﯾﻨﺎ ﺭﻭ ﺍﺫﯾﺖ ﻧﮑن .. ﺍﯾﻨﺎ ﯾﻪ ﺁﺩﻡ ﺟﺪﯾﺪ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﯿﺸﻮﻥ

من مسافری زمینی هستم که زمانش به وقت حضور توست، خورشیدش به افق مهربانی تو طلوع می کند و ماه آسمانش چشمان توست...

چنان داغت دلم غمناک کرده / که دست من تو را در خاک کرده بجایت زینب مظلومه تو / غبار غم ز رویم پاک کرده

کمی از غسل زیر پیرهن ماند کمی از خون خشک بر بدن ماند کفن را در بغل بگرفت و بو کرد همان طفلی که آخر بی کفن ماند

نگاه سرد مردم بود و آتش / صدا بین صدا گم بود و آتش بجای تسلیت با دسته ی گل / هجوم قوم هیضم بود و آتش

تا که نامت بر زبان آمد ، زبان آتش گرفت / سوختم چندان که مغز استخوان آتش گرفت حیدر آمدخاک همچون باد ، گرم گریه شد / خواست تا غسلت دهد ، آب روان آتش گرفت

هر سینه که دوستدار زهراست / آشفته و بی قرار زهراست گنجینه ی هفت آسمان ها / در سینه ی خون نگار زهراست از شرح کرامتش همین بس / عالم همه وامدار زهراست

خون است که روی خاک خشت افتاده است / داغ است به قلب سر نوشت افتاده است خیزید و فرشته را به بیرون ببرید / آتش به در باغ بهشت افتاده است

ﺍﯾﻨﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﯾﻬﻮ ﺑﺎﻫﺎﺕ ﺑﺪ ﻣﯿﺸﻦ .. ﺍﯾﻨﺎ ﺭﻭ ﺍﺫﯾﺖ ﻧﮑن .. ﺍﯾﻨﺎ ﯾﻪ ﺁﺩﻡ ﺟﺪﯾﺪ ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺗﻮ ﺯﻧﺪﮔﯿﺸﻮﻥ