هزار هزار شور و شوق   لبان پر ز خنده    هزار هزار بسیجی   هزار هزار پرنده    هزار هزار پهلوون   هزار هزار همخونه    رفتند که ما بمونیم   رفتند که دین بمونه      شهدا را یاد کنیم اگرچه با یک صلوات

   در مسلخ عشق جز نکو را نکشند / روبه صفتان زشت خو را نکشند    گر عاشق صادقی ز مردن نهراس / مردار بود هر آنکه او را نکشند . . .

از آسمان عرفان، تابنده اختری رفت / وز کنج علم و ایمان، ارزنده گوهری رفت    سرباز پیشتازی از خیل عشقبازان / از صفحه ی شجاعت یکتا دلاوری رفت . . .

 زندگی بی شهادت، ریاضت تدریجی برای رسیدن به مرگ است . . .   (شهید محمد عبدی)

 کوله بارى پر زمهر انبیا دارد شهید / سینه‏اى چون صبح صادق، باصفا دارد شهید    این نه خون است اى برادر بر لب خشکیده‏اش‏ / بر لب خونرنگ خود، آب بقا دارد شهید

  پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند    اما حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند . . .    (شهید آوینی)

بار دیگر لاله ها از خاک روئیدن گرفت   غنچه، پیراهن شکاف انداخت، خندیدن گرفت   نغمه داوود یر دادند مرغان چمن    عطر گل در کوچه های شهرپیچیدن گرفت . . .    هفته دفاع مقدس گرامی باد

  خوشا آنان که جانان می شناسند / طریق عشق و ایمان می شناسند    بسی گفتیم و گفتند از شهیدان / شهیدان را شهیدان می شناسند . . .

 خوشا آنان که با عزت ز گیتی / بساط خویش برچیدند و رفتند    ز کالاهای این آشفته بازار / شهادت را پسندیدند و رفتند . . .

 مادر!   تو بر مزار شهید عزیز خویش   یک کاسه آب یخ   یک دسته گل بیار   زیرا که من هنوز در این خوابگاه خویش   لب تشنه حیاتم   دل تشنه وطن . . .  

 گل اشکم شبی وا میشد ای کاش / همه دردم مداوا میشد ای کاش   به هر کس قسمتی دادی خدایا / شهادت قسمت ما میشد ای کاش . . .

 بدی کردیم، خوبی یادمان رفت / ز دلها لای روبی یادمان رفت   به ویلای شمالی خو گرفتیم / شهیدان جنوبی یادمان رفت . . .    شادی روح شهدا صلوات

  شهیدان از می توحید مستند / شهیدان سرخوش از جام الستند   نمردند و نمی میرند هرگز / شهیدان زنده ی جاوید هستند . . .   هفته دفاع مقدس گرامی باد

   آیا میدانید دلیل اینکه شما الان با آرامش و امنیت کامل ، این متن رو میخونی   از جان گذشتگی هزاران شهید است ؟   این ابر مردان را فراموش نکنیم . . .

 هزار هزار شور و شوق   لبان پر ز خنده    هزار هزار بسیجی   هزار هزار پرنده    هزار هزار پهلوون   هزار هزار همخونه    رفتند که ما بمونیم   رفتند که دین بمونه      شهدا را یاد کنیم اگرچه با یک صلوات

در مسلخ عشق جز نکو را نکشند / روبه صفتان زشت خو را نکشند    گر عاشق صادقی ز مردن نهراس / مردار بود هر آنکه او را نکشند . . .