رفتم شب یلدا به سراغ حافظ / تا حال مرا کند برایم محرز   گفتم که شود بهتر از این احوالم ؟ / دیوان به زبان آمد و گفتا هرگز !

لبی سرد و دلی افسرده داریم   به سر افکار تیپا خورده داریم   رسد پایان پاییز و از آغاز   هزاران جوجه ی نشمرده داریم

فریاد کشیده هر دو جیبم جانسوز / با دیدن نرخ هندوانه دیروز   یلدا تو کمی دیر تر امسال بیا / یارانه برای تو ندادند هنوز !

ازین شربت یکی پیمونه بردار / اناری آتشین دردونه بردار   درین یلدا تو شیرین کن لبانت / بیا قاچی ازین هندونه بردار   یلدای همتون مبارک

شب یلدا عزیزه هندوانه   اگرچه ترش و لیزه هندوانه !   بهایش را چو پرسیدم ز یارو   بگفتا هیس ! جیزّه هندوانه !

شب یلدا، میوه سربسته حرف هایمان را روبه روى هم مى گذاریم تا طعم شیرین دوستى را  به کام زمستانى روزگار بچشانیم . .

ما منتظر صبح شب یلداییم دستی به دعا تا فرج فرداییم . . .

شب یلدای من آغاز شد.... نه سرخی انار نه لبخند پسته نه شیرینی هندوانه..... بی تو یلدا زجر آور ترین شب دنیاست بی من یلدایت مبارک

آری امشب شب یلدا است..... شب فال..... شب عشق..... شب هندوانه..... وشب آزادی وشب رهایی چیزی به یادم نمی آید جز اینکه امشب شب تنهایی من است یلدایت مبارک

من بلندای شب یلدا را تا خود صبح شکیبا بودم شب شوریده ی بی فردا را با خیال تو به فردا کردم چه شبی بود !؟ عجب زجری بود !؟ غم آن شب که شب یلدا بود

شب یلداست دلم در خواب پروانه شدن بود ولی افسوس دلم در اوج رفتن روبه شمعی سوخت و من نالان کنار سفره ای از عشق خالی ... شبی مایوس و سرگردان دارم امشب

باور به نور و روشنایی است ، که شام تیره ،از دل شب یلدا جشن مهر و روشنایی به ما هدیه میدهد یلدایتان مبارک

شب یلدا شد و میلاد خوش ایزد مهر / زایش نور از این ظلمت تاریک سپهر شب یلدا شد و بر سفره دل باده عشق / رخ معشوقه و مدهوشی دلداه عشق شب یلدایتان پرستاره و پر خاطره باد

یلداست بگذاریم هر چه تاریکی هست هرچه سرما و خستگی هست تا سحر از وجودمان رخت بربندد امشب بیداری را پاس داریم تا فردایی روشن راهی دراز باقیست شب یلدا مبارک!

شب یلدا همیشه جاودانی است / زمستان را بهارزندگانی است شب یلدا شب فر و کیان است / نشان از سنت ایرانیان است یلدا مبارک

شب یلدا شب بزم و سرور است / شبی طولانی و غمها بدور است شباهنگام تا وقت سحرگاه / بساط خنده و شادی چه جوراست یلدا مبارک