آمد آن ماهی که نامش رمضان است   معده از آمدنش شدیدا نگران است !

رمضان آمد و آهسته صدا کرد مرا / مستعد سفـــر شهر خدا کرد مرا   از گلستان کرم طرفه نسیـمی بوزید / که سراپای پر از عطر و صفا کرد مرا

حکمت روزه داشتـن بگـذار / باز هم گفته و شنیده شود   صبرت آمــوزد و تسلط نفـس / و ز تو شیطان تو رمیده شود . . .

به عاصیان وعده ی رحمت رسید   ماهی سرشار از برکت و رحمت و عبادت های پذیرفته شده   برایتان آرزومندم . . .

شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن   (ماه مبارک رمضان، ماه دوری از گناهان، ماه بندگی مبارکتان باد.)

ماه رمضان، ماه مفروش کردن قدوم شب قدر با اشکهای شوق   برای درک «زیباترین لحظهء حیات انسانی» است . . .

هرچه داریم از خداست و هرچه توان داریم برای خدا باید خرج کنیم.   با ادب خاص خود وارد این مهمانی بی مانند بشویم . . .   ماه رمضان بر شما مبارک

ماه در خودنگری و خودکاوشی / لب فرو بستن ، نگفتن ، خاموشی   درک مسکین از دل و جان کردن است / زندگی همچون فقیران کردن است . . .

السلام علیک یا شهر الله الاکبر و یا عید اولیائه   در ماه پر خیر و برکت رمضان برایتان قبولی طاعات و عبادات را آرزومندم . . .   التماس دعا

روزه یعنی نفس خود پاک کن / قلب ابلیس درونت چاک کن   راه پرواز است سوی آسمان / ماه گردیدن بسان عاشقان   التماس دعا

روزه ، تمرین کلاس زندگی / درس ایثار و خلوص و بندگی   روزه ، زنجیر هوا گسستن است / دیو و بت های درون بشکستن است  . . .   فرا رسیدن ماه رمضان بر شما مبارک

مارا به دعا کاش نسازند فراموش   رندان سحرخیز که صاحب نفسانند . . .   فرا رسیدن ماه مبارک رمضان بر شما مبارک

رمضان آمد و روان بگذشت / بود ماهی به یک زمان بگذشت   شب قدری به عارفان بنمود / این معانی از آن بیان بگذشت  . . .

آن که در عشق تو شد سخت گرفتار منم وانکه گردیده به دور تو چو پرگار منم آن که بر ضد ستم کار خروشید تویی وانکه مردانه تو را گشت هوادار منم

رمضــان چــشمــه عـطــای خـــدا / ماه عفو و گذشت و غفــران است  رمــضــان رهــنـــمــا و راه گــشــا / بهــر گــم گـشتگان حـیــران است

باز آى و دل تنـگ مرا مونس جان بـاش / وین سوخته را محـرم اســرار نهان بـاش  زان باده که در میکده عشـق فروشــند / ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش