از صبح ولادت ، تا شام شهادت/ای شمس ولایت ، عباس فدایت...السلام عليك يا قمر بنى هاشم*

نفس بده که نفس پای این علم بزنم نفس بده که فقط از حسین دم بزنم سرم هوای تو دارد دلم هوای حرم چه می شود که سری گوشه حرم بزنم بی بی جان اومدم برا حسین گریه کنم بی بی جان اومدم برا حسینت بسوزم

برای دیدن تو بی قرارم حسینا هر چه دارم از تو دارم بر آن خاکی که افتادی به صورت دلم خواهد به سجده سر گذارم چه گردد پای من گردد پر از زخم بسویت پا برهنه ره سپارم

هست بهشت دلم، جلوه روی حسین اصل وجودم بود،تربت کوی حسین کاش همه فکر ما، زمزمه و ذکر ما ختم شود دائمأ،به گفتگوی حسین

ای که بر دلها امیری یاحسین آگه از ما فی الضمیری یاحسین اسم تو شیرین ترین ذکر دل است تو کریمی تو مجیری یا حسین هر کجا در غفلت و وقت گنه وای اگر دستم نگیری یاحسین

ای دشمنان بی حیا در جهل خود بمیرید دست مرا جدا کنید آب از کفم نگیرید ره را به آب نبندید گل تاب غش ندارد ششماهه حسینم تاب عطش ندارد دار و ندار من را دشمن به خون کشیده زهرا کنارم آمد با قامت خمیده

ای همه پشت و پناه و یاورم ای علمدار سپاه و لشکرم بود امیدم تا مرا یاری کنی سال ها بهرم علمداری کنی ای دریغا شد امیدم نا امید بی برادر گشتم و پشتم خمید

سقائی و سیراب شد از خون تو شمشیر پوشانده ز چشمم بدنت را سپه تیر از بس که سراپا همه خونین بدنی تو باور نکنم هیچ که عباس منی تو لب تشنه ، لب آب بنازم ادبت را گریان و خجالت زده بوسم دو لبت را

ارباب صدای قدمت می آید........هنگامه اوج ماتمت می آید ما در تب داغ و غم تو می سوزیم........چند روز دگر محرمت می آید.

بر گلستان ولایت تاختند،‎ غنچه را با لاله پرپر ساختند، غنچه زیرخاروخس افتاده بود،‎ باغبان هم از نفس افتاده بود‎، ظلم و طغیان و جنایت زاده شداین چنین مزد رسالت داده شد.

ای برادر یادگار مادری یکه و تنها میان لشکری لشکرت دیگر زپا افتاده اند عاشقانت بهر تو جان داده اند شاهد یک دشت خونین لاله ای وارث یک خیمه گاه از ناله ای

روی نیازم کجاست؟ سوی حسین است وبس قبله قلبم کجاست؟کوی حسین است و بس بوی بهشت خدا از حرمش می وزد بوی بهشت خدا !! بوی حسین است و بس

باز هواییم کن/هرچی دارم ازم بگیر کربلاییم کن تورو به حق مادرت نینواییم کن/کبلاییم کن عکس کربلات توسینه قابه/دنیا بی حسین برام سرابه حتی بهشتم بی تو عذابه/آره عذابه

مست یا رب یاربم من عمریه به تاب و تبم من دنیا دنیا بدونن که عبدالزینبم من اونقده مست حسینه دلش پا بست حسینه روز اول جای بی بی به روی دست حسینه

چشم بگشا طفل زار خون جگر خواب رفتی بر سر دوش پدر حرمله با تیر، بی جانت نمود تشنه بودی، خواب سیرابت نمود اصغرا، بگشا دو چشمان ترت من چه گویم در جواب مادرت

ای فدای غنچه لب هایت علی انبیا محو تماشایت علی یا علی اصغر فدای خنده ات من شدم بابا،دگر شرمنده ات اصغرم،شیرین زبانی میکنی با تلظی جان ستانی میکنی