ارباب خوبم كرب و بلاتو عشقه ارباب خوبم سينه زناتو عشقه ارباب خوبم پرچم سياتو عشقه

ماه غم آمد و دل هاي همه شور محرم بگرفت/ از غمكده ي عشق مرا جرعه ي نوشم بگرفت/از ناله ي آن سوز لبان تشنه ي آب/ياد عباس مرا شط فراتم بگرفت.

عالم همه محو گل رخسار حسين است ، ذرات جهان درعجب از كار حسين است . داني كه چرا خانه ي حق گشته سيه پوش ، يعني كه خداي تو عزادار حسين است

آبروي حسين به كهكشان مي ارزد ، يك موي حسين بر دو جهان مي ارزد ، گفتم كه بگو بهشت را قيمت چيست ، گفتا كه حسين بيش از آن مي ارزد

به لبهایت بگو چیزی نگویی نفهمند که چقدر تشنه گلویی دگر من تشنگی را دوست دارم اگر که آب یعنی بی عمویی . . .

عباس چو جام از بادہ گرفت/آزادگي از امام آزادہ گرفت......افتاد دو بازوي رشيدش اما/با دست فتادہ دست افتادہ گرفت.

كم كم سياهى علمت ديده مي شود
آثار خيمه هاي غمت ديده مي شود
افتاده سينه ام به تپش هاي انتظار
ازروى تل دل، حرمت ديده مي شود.حلول ماه محرم رابه خدام الحسين تسليت عرض مي كنم

ماجراي امام حسين(ع) نجاتبخشي يك ملت نبود، نجاتبخشي يك امت نبود،نجاتبخشي يك تاريخ بود.

زينب جان! شرمنده ايم كه بهاي حسيني شدن ما "بي حسين" شدن تو بود وشرمنده تر آنكه تو بي حسين شدي وما حسيني نشديم.
السلام عليك يا اباعبدالله الحسين (ع)

ماه اشک های بی اختیار، ماه غمبار اسیران ماه فریادهای خونین و ماه طنین، مؤید صحرای عشق بر شما عاشوراییان تسلیت باد . . .

...علی رفت ولی یار نیامد... ...آن شمع دل افروز شب تار نیامد... ...چند روز دگر بیش نمانده... ..که با ناله بگویم ای اهل حرم میر علمدار نیامد... التماس دعا

خیمه ماه محرم زده شد بر دل ما / باز نام تو شده زینت هر محفل ما جز غم عشق تو ما را نبود سودایی / عشق سوزان تو آغشته به آب و گل ما . . .

ما سینه زنان رسم جنون باب نمودیم جان و سر خود هدیه به ارباب نمودیم از عمق درون ناله و فریاد نمودیم با سینه زدن زلزله ایجاد نمودیم . . .

هر که با عشق تو راهی به محرم دارد / هر کجا هست سرا ، پرده ی ماتم دارد در محرم هر ساعت شب قدری دگر است / آری این ماه شرف بر رمضان هم دارد

گویند "می" نمی شود از راه گوش خورد،من "یا حسین" می شنوم مست میشوم.

السلام علی الحسین وعلی علی بن الحسین وعلی اولادالحسین وعلی اصحاب الحسین به یاد کسانی که بر گردن ما حق دارند ونیستند.