الف قامت “ارباب” که بر میداری این “رباب” است که میماند و تنهایی او

به دستهایش که رسید، مداد رنگی را محکم تر فشار داد و زیر لب گفت: دیگه هیشکی هیشکی نمی تونه دستاتو ببُره... پ.و: اینو جایی خوندم

عالم همه قطره و دریاست حسین ، خوبان همه بنده و مولاست حسین ، ترسم كه شفاعت كند از قاتل خویش ، از بس كه كَرَم دارد و آقاست حسین

در ایــــن دنیای فنـــــا پذیر عـــــاشورایت بقـــا یـافت ... زیـــــرا ، وَ یَبقــی وَجــــهُ ربِّکَ ............................. تو وجه خدایی " حسیـــن "

دو دســت بــــریده اش کــــافیست ... بــــرای گــــــرفتن دســـت تمــــام عـــــالمیــــــان ... ألسَــــلاَمُ عَلَیکَــــــــ یَــــــا أبـــوُالفَضل ِ اَلعَبّــــــاس .

در مکتب عشق جز تو استادی نیست؛ جانم به فدایت ای عزیزِ دلها ..

گویند که می نمی شود از راه گوش خورد. من " یا حسین " می شنوم مست می شوم.

این روزها در خرابه های شام دختری بهانه ی پدرش را میگیرد آنرا با سری بریده در تشت آرام می کنند

ای زمین کربـــــــــــــلا من یک بـــدن گم کرده ام یوســــــفی در این زمیـــن با پیراهـــن گــــــم کرده ام

يتيماني كه ز خرماي علي سير شدند...كربلا گوشه ي گودال همگی شیرشدند.... یا حسین (ع

یا اباالفضل العباس هنوز گوشه ی مشکت رطوبتی دارد، رباب روی همان هم حساب کرده بیا..

خداحافظ محرم ، خداحافظ روضه های حسین ، خداحافظ بوی گلاب ، خداحافظ شال سبز و پیراهن مشکی ، خداحافظ محرم حسین. ((ده روز عزاداری محرم تمام شد اما حسین تمام شدنی نیست))

دعا ميكنم که حسين (ع) ضامن دعاهايتان عباس (ع) مشكل گشايتان ، سجاد مرهم دردهايتان و مهدی فاطمه سايبان دلتان باشد.(آمین)

اربابم می دانم که در اشک ریختن بر مصیبتت سنگ تمام نگذاشته ام .... ولی برایم سنگ تمام بگذار ... نمی شود که ارباب از نوکرش برتر و بخشنده تر نباشد ...!!

پـیـچـیـده شـمـیـمـت هـمـه جـا ای تــنِ بـی ســر چـون شـیـشـه عـطـری کـه درش گــم شـده بـاشــد ..

تو ببخشا که اگر صورت ما نیلی نیست ، پلک سالم داریم بازو و پهلوی ما بی درد است لیک چشمانمان اگر از بهر شما گریان نشود آخرین مرحله ی نامردی است ...