یا ابوالفضل عباس‏(‏ع) ‏ ‏ تموم آبهای این حوالی/‏ که شعر تشنگیتو حفظ کردند/‏ اگه چشمن واسه چشمات می جوشند/‏ اگه موجن دور دستات می گردند...

یا قمربنی هاشم‏(‏ع‏) ‏ ‏ ‏ تو شور نوحه ی دریا و موجی ‏‏/‏ تو اشک روضه ی بارون و بادی ‏/‏ دوتا دستات ستون آسمونند/‏ تو عشقو به یه دنیا یاد دادی....

چشمان زمین دوباره تر خواهد شد / ماه از سر شب بدون سر خواهد شد تاریخ دوباره به خودش می لرزد / شق القمری بزرگتر خواهد شد

تا حالا دقت کردین ظهر عاشورا از عصر جمعه هم دلگیر تره؟؟؟ غم عالم تو دل آدم جا میگیره و احساس خفگی میکنی...... ببین چه کردند که بعد این همه سال هنوز عالم خون گریه میکنه....

مانده دلم جدا ز عشق عشقی و میکنی روا دعا کی رسم به کوی عشق که تویی مرحم و جلا "یا حسین مظلوم"

بـه سـلامتی پـدر و مـادرمون کـه از بچـگی یـادمون دادن وقتـی آب مینـوشیـم بگیـم: "یـاد لـب تشـنه حسیـن"

دوست دارم هر چی دارم بدم به راه تو حسین تا که سینه خیز بیام میون بین الحرمین

دلت شبیه محرم،شبیه عاشوراستــــ شبیه غربت آن مدفنی که ناپیداستــــ شبیه پنجره ای سرخ سرخ تا محشر که باز ، رو به گرفته ترین دریاهاستــــ

عاشق محرمم،اینو از ته دل میگم . . . چون حداقل امثال من “آدمای گناه کار” یه مدت کوتاهی به معنای واقعی عوض میشیم !

حسین (ع) هنوز مظلوم است.... چون وقتی محرم می‌آید… کل یوم عاشورا.... یعنی…۱۰ روز و شب …غم گریه کل ارض کربلا یعنی…چند مسجد و چند تکیه.......

آبروی حسین به کهکشان می ارزد یک موی حسین بر دو جهان می ارزد گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست گفتا که حسین بیش از آن می ارزد

دآرد سآز ِ غــَمـنـآک تـَریـن مـَـرثـیــﮧ ے جـَهـآטּ کـوک مــے شَود ... عــَلــے لآے لآے ...

یادمان باشد حسین تشنه ی آب زلال نبود.... تشنه ی زلال شدن همچون آب بود.... یا حسین

اَللَّهُمَّ الْعَنْ اَباسُفْیانَ وَ مُعاوِیَةَ وَ یَزیدَ بْنَ مُعاوِیَةَ

من آن حر خطاکارم حسین جان که شرم از فعل خود دارم حسین جان گنهکارم ولی دل بر تو بستم نمک خوردم ، نمکدان را شکستم

اگر ره بر تو و زینب ببستم اگر قلب تو را مولا شکستم ولی شرمنده ام از کرده ی خویش مران این بنده را از درگه خویش بده اذنم که گردم جان نثارت تسلائی که هستم شرمسارت