آنانکه حسین را خدا پندارند... کفرش به کنار ، عجب خدایی دارند.

فریاد حسین را شنیدیم همه / از کوفه به سوی او دویدیم همه رفتیم به کربلا ولی برگشتیم / از شمر امان نامه خریدیم همه

هر دم به گوشم میرسد آواي زنگ قافله.اين قافله تا کربلا ديگر ندارد فاصله.يک زن ميان محملي اندر غم و تاب و تبس.اين زن صدايش آشناست اي واي من اين زينب است. التماس دعا

پرسیدم از هلال ماه چرا قامتت خمیده است؟ آهی کشید و گفت ماه محرم است گفتم که چیست محرم؟ با ناله گفت ماه عزای اشرف اولاد آدم است.

قيامت بي حسين غوغا ندارد"شفاعت بي حسين معنا ندارد"حسيني باش كه در محشر نگويند"چرا پرونده ات امضاء ندارد

عالم همه قطره و درياست حسين ، خوبان همه بنده و مولاست حسين ، ترسم كه شفاعت كند از قاتل خويش ، از بس كه كَرَم دارد و آقاست حسين

رمز قرآن از حسین آموختیم / ز آتشش ما شعله ها افروختیم ای صبا ای پیک دور افتادگان / اشک ما را بر مزار او رسان

امروز کمی هوایی اربابم / از صبح دلم گرفته و بی تابم تقویم بیاورید ای وای حسین / شب اول است و من در خوابم صلی الله و علیک یا ابا عبدالله

ما سینه زنان رسم جنون باب نمودیم / جان و سر خود هدیه به ارباب نمودیم از عمق درون ناله و فریاد نمودیم / با سینه زدن زلزله ایجاد نمودیم . . .

سلام ما به محرم، به غصه و غم مهدی به چشم کاسه خون و به شال ماتم مهدی سلام ما به محرم، به شور و حال و عیانش سلام ما به حسین و به اشک سینه زنانش . . . التماس دعا

دلم دریاچه ی غم شد دوباره / قد آیینه ها خم شد دوباره صدای سنج و دمام اومد از دور / بخون ای دل محرم شد دوباره

عالم ، همه خاک کربلا بایدمان پیوسته به لب ، خدا خدا بایدمان تا پاک شود ، زمین ز ابنای یزید همواره حسین ، مقتدا بایدمان

محرم آمد و دلها غمین شد / غم و عشق وبلا با هم اجین شد حسین آماده بهر جانفشانی است / دوباره فاطمه قلبش حزین شد

ای آب فرات ازکجامی آیی؟ ناصاف ولی چه باصفامی آیی خودرانرساندی به لب خشک حسین، دیگربه چه روبه کربلامی آیی؟ کیا کربلا ندیدن؟

گفتمـش بر روی کاغذ عـــشـق را تفسیر کـــن***در بیابان بــلا تصویری از ســـقـا کشــید

سلام من به محرم به ناز اشک ابالفضل به آن دو دست قشنگ و به زخم مشک ابالفضل