الا سیر عروجت تا سحرگاه من الله و الی الله و مـع الله نهان از چشم‌ها اسرار خود را علی با چاه می‌گفت و تو با ماه تـو قرآنی تـو ایمانی تـو دینی تـو سر تـا پـا امیرالمؤمنینی

کلامش همچو آیات شریفه حماسه، روشنی، حکمت، لطیفه بـه دریـای دلِ اهلِ تـولّا گهر جاری است از متن صحیفه دعای اوست وحی آسمانـی معانی در معانی در معانـی

بـه خلقت در اسارت مقتدایی کند در بنـدگی کار خدائـی کند روز اسارت دست بسته ز کار عالمی مشکل گشائی فراز نـاقـه اوج اقتـدارش زبان هنگام خطبه ذوالفقارش

ولایت تشنه جـام ولایـش همه دل‌هاست، دشت کربلایش چهل پرواز از گودال تا شام چهل معراج تا طشتِ طلایش سفر از کبریـا تـا کبریا داشت عروجی همچو ختم‌الانبیا داشت

چو خورشید جمالش مشرق از برج كمال آمد خدا را شد جلوه گر بر خلق اشراق جمال آمد شد از برج عبودیت عیان شمس ربوبیّت تجلّى جمال آن جا تجلّى جلال آمد

جشن میلاد امام چارمین آمد پدید روز وجد مؤمنات و مؤمنین آمد پدید درّة التّاج فضیلت جوهر علم لدن حضرت سجاد زین العابدین آمد پدید

سلام اى چارمین نور الهى كلیم وادى طور الهى تو آن شاهى كه در بزم مناجات خدا مى‏كرد با نامت مباهات تو را سجاده داران مى‏شناسند تو را سجده گزاران مى‏شناسند

سلام اى چارمین نور الهى کلیم وادى طور الهى تو آن شاهى که در بزم مناجات خدا مى‏کرد با نامت مباهات تو را سجاده داران مى‏شناسند تو را سجده گزاران مى‏شناسند ولادت امام سجاد (ع) مبارک

به صورت حُسنِ صورت آفرینش ز صورت آفریـنش، آفریـنش فلک خواند به لب عین الحیاتش ملک گوید به رخ حقّ الیقینش کلام وحی ریـزد از دهـانش دعا گل بوسه گیرد از لبانش

جمالِ بی مثالِ داور است ایـن به خَلق و خُلق و خو پیغمبر است این حسن زادی، حسین آورده‌ای، یا امیرالمؤمنین دیگر است ایـن بـه چشم نـور از او نـور بارد جمـال چـارده معصـوم دارد

یک فلک مجد و کرامت یک جهان اجلال و فر در رخ انسان به چهرى دلنشین آمد پدید یک جهان تسلیم یک عالم رضا یک دهر فضل آسمانى آفتابى بر زمین آمد پدید

از مهین بانوى ایران سر زد از خاک عرب آفتابى کز جمالش شد عیان آیات ربّ حجّت حقّ، رحمت مطلق ، علىّ بن الحسین درّه التّاج شرف ، ماه عجم ، شاه عرب

خدا امشب ولیّش را ولی داد جمالی منجلی نوری جلی داد حسین بن علی چشم تو روشن که امشب بر تو ذات حق علی داد شب وجد امـام عالـمین است که میلاد علی ابن الحسین است

به چشمم نور مطلق آفریدند بـه نامم ذکر یـاحق آفریدند یقین بـاشد مرا امشب دوباره بـه سر شور فرزدق آفریـدند سرشک شوق ریزد از دو عینم که مداح عـلی ابـن الحسینم . . .

ای لیل قدر تشنۀ راز و نیاز تو قبله سزاست غبطه خورد بر نماز تو چون بر قنوت دست دعا باز می کنی صدها فرشته پر کشد از دست باز تو ولادت امام سجاد (ع) بر شما مبارک

به مولا جلوه مولا مبارک جمال ربی‌الاعلی مبارک امام چارم آوردی بـه دنیا عروس حضرت زهرا مبارک عبادت‌های حیدر یـاد آمد که عید حضرت سجاد آمـد