یا صاحب الزمان! طفل بی حوصله ام، خسته ز تعطیلی ها. مهر من! زود بیا وقت دبستان من است...!!!

آقای جمعه ‏های غریبی ظهور کن @ دهلیزهای شب‏زده را غرق نور کن @ آقا چقدر فاصله، اندوه، انتظار؟ @ یا بازگرد ، یا دل ما را صبور کن

"شایــــد" هـا را دور بـریـزیـم ! "کــــاش" ایـن جمعـــه بیایـــد ؛ کـــــاش . . .

از غربتِ خود هميشه ميگويم فاش تنها، غمِ تنهايي ما باشد کاش از هر طرفي طعنه شنيدن سخت است برگرد و هواي شيعه را داشته باش! اللهم عجل لولیک الفرج

قطعه ای از پر پرواز کم است... یازده بار شمردیم یکی باز کم است ... این همه آب که جاریست... نه اقیانوس است ... عرق شرم زمین است که سرباز کم است...

يك بار بينم روى تو، دل را چه سان تسكين دهم؟! تسكين نيابد جان من، صدبار اگر بينم تو را از ديدنت بى خود شدم، بنشين به بالينم دمى تا چشم خود بگشايم و، بار دگر بينم تو را اللهم عجل لولیک الفرج

ما منتظریم از غم دیدار تو ما پیر شدیم / در انتظار و غم تو زمین گیر شدیم ای کاش بیایی قبل از انکه ما بمیریم / تا که با تو انتقام خون مولا را بگیریم الهم عجل ولیک الفرج

دلی که نشد خانه ی یاس نرگس خراب است ویران صفایی ندارد... قسمت شما هم بشه مثل من جمعه جمکران باشید

هر جمعه قول میدهم آدم شوم ولی هم عهد خویش، هم دلت را شکسته ام آقای جمعه های غریب،این جمعه هم نیامدی از انتظار که نه، از توبه های خویش خسته ام

گفتیم چرا نیامدی آقا؟ حق داری تعطیل‌تر از جمعه‌ها خود ماییم... اللهم صل علی محمدوآل محمدوعجل فرجهم

برای آمــدنـت کــدام سنــد تــاریــخ را بـایــد واسطــه کــرد ؟! دستهـــای بستـــه حیـــــدر ، یا پهـلــوی شکسـتــه مــــادر ... !

یا مهدی بیا......... بیا ببین از نبودنت چ سواستفاده ای از نبودنت میکنند توکه نیستی خون ما شیعیانت را در شیشه میکنند....... ایا برای یاری عاشقانت نمی ایی

ما زاده عشقيم و فزاينده درديم با مدّعيِ عاکفِ مسجد، به نبرديم با مدّعيان، در طلبش عهد نبستيم با بي‏خبران، سازش بيهوده نکرديم در آتش عشق تو، خليلانه خزيديم در مسلخ عشّاق تو، فرزانه و فرديم

کس ندانم که در اين شهر گرفتار تو نيست هيچ بازار چنين گرم که بازار، تو نيست سرو زيبا و، به زيبايي بالاي تو نه شهد شيرين و، به شيريني گفتار تو نيست

وقتی می گوییم خداکند که بیایی شاید او می فرماید خداکند که بخواهید !!!! یا صاحب الزمان ( عج )

گفتم که اي امامم از ما چرا نهانــــــي گفتا به چشم محرم همواره آشکارم گفتم به چشم انوار آيا که پا گـــذاري گفتا که شستشو ده شايدکه پا گذارم