به عزيزى كه خوار گشته و ثروتمندى كه فقير شده و دانشمندى كه در روزگار نادانان تباه گرديده است، رحم كنيد.

اى انسان، چه چيز تو را در گناه كردن گستاخ كرده است...؟! چرا همچنان كه به ديگران رحم مى‏ كنى به خودت رحم نمى‏ كنى؟!

هر كس رحم نكند به او رحم نشود، هر كس نبخشد بخشيده نشود

شايسته است كه افراد پاكدامن و بهره ‏مند از سلامت، با گنه كاران و اهل معصيت، رحيم باشند و سپاسگزارىِ (حق) بر جان آنان چيره شود.

مؤمن... مظلوم را يارى مى‏ كند و به مسكين و درمانده رحم مى‏ نمايد، جانش از او در رنج است و مردم از او در آسايش.

هر كس حتى به لاشه گنجشكى رحم كند، خداوند در روز قيامت به او رحم خواهد كرد.

 جز رحيم به بهشت نمى ‏رود

همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشيدن مانند حيوانات.

گناه همّت پليدان است.

چه دور است خير و خوبى از كسى كه همتش (همّ و غمش) شكم و شرمگاه اوست.

اگرهمّت والاى اصلاح مردم را در سردارى، از خودت آغاز كن، زيرا پرداختن تو به اصلاح ديگران، در حالى كه خود فاسد باشى بزرگترين عيب است.

به خدا پناه مى بريم از مطامع پَست و همّت ها و خواسته هاى ناپسند.

همّت خود را صرف چيزهايى كن كه به آن نياز دارى و آنچه را به كار تو نمى آيد پى گيرى مكن.

شريف ترين همّت ها رعايت حرمت ها (حق-آبرو-عهد و پیمان)ست.

فرمانبرى از خداوند همّت زيركان است.

كردار زيبا از بلندى همّت خبر مى دهد.