چنان داغت دلم غمناک کرده / که دست من تو را در خاک کرده   بجایت زینب مظلومه تو / غبار غم ز رویم پاک کرده

الهی داد از این دل داد  از این دل   کنار قبر زهرا کرده منزل   بگو زهرا زجا خیزد ببیند   که اشک دیده کردخاک او گل

کمی از غسل زیر پیرهن ماند   کمی از خون خشک بر بدن ماند   کفن را در بغل بگرفت و بو کرد   همان طفلی که آخر بی کفن ماند

نگاه سرد مردم بود و آتش / صدا بین صدا گم بود و آتش   بجای تسلیت با دسته ی گل / هجوم قوم هیضم بود و آتش

تا که نامت بر زبان آمد ، زبان آتش گرفت / سوختم چندان که مغز استخوان آتش گرفت   حیدر آمدخاک همچون باد ، گرم گریه شد / خواست تا غسلت دهد ، آب روان آتش گرفت

هر سینه که دوستدار زهراست / آشفته و بی قرار زهراست   گنجینه ی هفت آسمان ها / در سینه ی خون نگار زهراست   از شرح کرامتش همین بس / عالم همه وامدار زهراست

خون است که روی خاک خشت افتاده است / داغ است به قلب سر نوشت افتاده است   خیزید و فرشته را به بیرون ببرید / آتش به در باغ بهشت افتاده است

آنان که بر این خانه هجوم آوردند / در خاک نهال کینه را پروردند   در کعبه علی شکسته بتها شان را / اکنون به در خانه تلافی کردند . . .

یتیمان جز دو چشم تر ندارند / به غیر از خاک غم بر سر ندارند   چو مادر مرده ها باید فغان کرد / که طفلان علی مادر ندارند . . .

کدامین شب از آن شب تیره تر بود / که زهرا حایل دیوار و در بود   شبی کاندر هجوم تیغ بیداد / سرت را سینه زهرا سپر بود . . .   یا فاطمه (س)

ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم / مامور برای خدمت زهرائیم   روزی که تمام خلق حیران هستند / ما منتظر شفاعت زهرائیم   شهادت حضرت فاطمه (س) تسلیت

عمریست رهین منت زهرائیم / مشهور شده به عزت زهرائیم   مُردیم اگر به قبر ما بنویسید / ماپیر غلام حضرت زهرائیم . . .

نمایان شد ز خط آتش و دود / که جرم فاطمه حب علی بود   پس از زهرا علی بی همزبان شد / اسیر امتی نامهربان شد . . .

چه تعبیری خدا در نقطه دارد/ که تفسیری جدا هر نقطه دارد   به تعداد بهار عمر زهرا(س) / همین اندازه کوثر نقطه دارد . . .

خزان زود هنگام و کبود شدن یاس بوستان پیامبر ، تسلیت باد .

خدایا مرا در کاری که برایم مقدر نکرده ای کمک نکن . فاطمه زهرا ( ص )