از فاطمه اکتفا به نامش نکنید  نشناخته توصیف مقامش نکنید  هر کس در او محبت زهرا نیست  علامه اگر هست سلامش نکنید

یا علی رفتم بقیع اما چه سود  هرچه گشتم فاطمه(س) آنجا نبود  یا علی قبر پرستویت کجاست؟  آن گل صد برگ خوش بویت کجاست؟

فاطمیه قصه گوی رنجهاست فاطمیه تفسیر سوز مرتضی ست  فاطمیه شعر داغ لاله است قصه ی زهرای ۱۸ ساله ست  فاطمیه شرح دیوار و در است دفتر در مقام سخت زینب پرور است

ما گوشه نشینان غم فاطمیه ایم  محتاج عطا و کرم فاطمیه ایم  عمری است که از داغ غمش سوخته ایم

زهرا که شهید گشت بی جرم و گناه  هست از غم او، سینه ی عالم پر آه  ناموس خدا کجا و سیلی خوردن  لا حول و لا قوه الا بالله

کشته شد محسن آنان که تماشا کردنند  سند تیر به اصغر زدن امضاء کردنند

بعد از این خورشید می ماند غریب ، می تراود از لبش ام یجیب

از مشرق قلبم رسیده فاطمیه . رخت عزایم کو ، رسیده فاطمیه .

حضرت محمد (ص) : فاطمه پاره تن من است . هر که او را بیازارد ، مرا آزرده خاطر کرده است و هر که او را شاد کند ، مرا نیز خوشحال نموده است .

حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود ،  خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود ،  ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه ،  گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود .  شهادت حضرت زهرا (س) بر شما تسلیت باد

یا فاطمه”س” من عقده دل وا نکردم  گشــتم ولی قبـــــر تو را پیـــدا نکردم  چشـــم انتــظارم، مـــهدی”عج”بیاید  تــا تـــربـتــت را پــیــــــــدا نــمـــایـــد

الا ای چاه، یارم را گرفتند  گلم,عمرم,بهارم,را گرفتند  میان کوچه ها با ضرب سیلی  همه دارو ندارم را گرفتند

برد در شب تا نبیند بی نقاب  ماه نورانی تر از خود، آفتاب  برد در شب پیکری همرنگ شب  بعد از آن شب، نام شب، شد ننگ شب

آب! بسوزد دلت/ خاک! شود خاک عزا بر سرت/باد! پریشان شوی/  چشم! الهی که بباری فقط/ پیش نگاه شما… مادر خورشید سوخت

از فاطمه اکتفا به نامش نکنید / نشناخته توصیف مقامش نکنید  هر کس که در او محبت زهرا نیست / علامه اگر هست سلامش نکنید

یا علی رفتم بقیع اما چه سود / هر چه گشتم فاطمه آنجا نبود  یا علی قبر پرستویت کجاست / آن گل صدبرگ خوشبویت کجاست  هر چه باشد من نمک پرورده ام / دل به عشق فاطمه خوش کرده ام