زین ماتمى که چشم ملائک ز خون تر است گویا عزاى صادق آل پیغمبرست شهادت جانسوز رئیس مذهب شیعه امام جعفر صادق علیه السلام تسلیت باد.

هر زمان رنگ جفا را می‎دید کوچه و کرب و بلا را می‎دید خانه‎اش چونکه در آتش می‎سوخت خیمه‎ی آل عبا را می‎دید شهادت امام جعفر صادق بر شما تسلیت باد

شیعیان رهبر ما را کشتند صادق آل عبا را کشتند نور چشم علی و فاطمه را وارث کرب و بلا را کشتند

کی دیده در زمانه یک زاهدی شبانه در لحظه‌ی عبادت با زور و تازیانه با دست بسته او را دشمن بَرَد ز خانه

استادِ درسِ قرآن، فقه و اصول و ایمان شیعه به پای درسش نشسته جون گرفته ز رفتنش جهانی غرق عزا و زاری اشک چشِ ملائک رو به فزون گرفته

امام صادق علیه‎السلام می‎فرماید دوستان خدا آنانند که هنگامی که مشاهده کنند مردم حرام‎های خدا را حلال می‎شمارند مانند پلنگ زخم خورده غضبناک شوند

مذهبم را بر مذاهب برتری است ایده و مشی و مرامم جعفری است از تو دل دریای نور داور است چون بِحار مجلسی پر گوهر است

سیدی مدح تو گویم که تو ممدوح خدائی ششمین حجت حق نجل رسول دو سرائی صادق الوعدی و مصداق صداقت همه جائی مخزن علم خدا مشعل انوار هدائی

با آنکه خاک پاک مدینه دیار توست ویرانه ی بقیع دل ما مزار توست تا روز محشر سینه ی ما داغدار توست هر شیعه ی شکسته دلی اشکبار توست شهادت امام صادق (ع) تسلیت

ای فروغت تافته در سینه ها روشن از تصویر تو آیینه ها تا تو هستی پیشوای مذهبم ذکر حق آنی نیفتد از لبم

دین از تو پدیدار شده حضرت صادق شیعه ز تو بیدار شده حضرت صادق از مکتب تو جن و ملک علم گرفتند انسان ز تو دیندار شده حضرت صادق شهادت امام جعفر صادق (ع) تسلیت باد

مُلک و مَلک به ناله و فغان و اشک و آه چون داغدار حضرت موسی بن جعفرست خون می رود ز فرط غم از چشم شیعیان زیرا که قلب عالم امکان مکدرست

مثل همیشه شهر مدینه عزاگرفت از دود آه حضرت صادق فضا گرفت هفت آسمان برای غمش گریه می کنند از غصه اش دل پره درد خدا گرفت

امام صادق علیه السلام : مایه ی زینت ما باشید ، نه مایه عیب ما با مردم نیکو سخن بگویید و زبان خود را نگاه دارید و آن را از حرف های بیهوده و سخنان زشت باز دارید

ز غربتش چه بگویم که سینه ها خون است برای صادق زهرا مدینه محزون است دلم دوباره به یاد رئیس مذهب سوخت که داغ غربت لیلی حدیث مجنون است

امشب شب شهادت صادق آل‌ پیامبر است شبی که خورشید مدینه دانش چهره فروزان اهل بیت و وارث علوم رسالت در ظلمت کده دوران منصور به خون دل نشست