اگرچه دل همیشه با حسین است/ولی امشب دلم در کاظمین است بخواه هرآنچه میخواهی ازاین در/جواد باب المراد عالمین است شهادت امام جواد ع تسلیت باد.

سلام ما به رخ انور امام جواد  درود ما به تن اطهر امام جواد  غریب بود وغریبانه جان سپرد و نبود کسی به وادی غم یاور امام جواد سالروز شهادت امام جواد (ع) تسلیت

ابن الرضا به حجره، غريبانه جان سپرد او شمع جمع بود و چو پروانه جان سپرد مسموم شد ز زهر جگر سوز اُمّ فضل از روی شوق در ره جانانه جان سپرد شهادت امام جواد (علیه السلام) تسلیت باد

سال‌ها آب شدم سوخت ز پا تا به سرم آخر ای زهر جفا شعله زدی بر جگرم کشت منصور ستم پیشه ز بیداد مرا کاش می‌کرد دمی شرم ز جد و پدرم

دلِ شب بود که دشمن به سرایم آمد برد از خانه برون وقت نماز سحرم سال‌ها داغ بنی‌فاطمه را می‌دیدم کس ندانست که یک عمر چه آمد به سرم

مردی غروب کرد وقتی افق شکست خورشید دیگری جای پدر نشست او یک امام بود هرچند بی قیام اویک رسول بود جبریل شاهد است

عالم ز آه تیره تر از صبح محشر است خون جگر به دیده آل پیمبر است شهر مدینه گشته عزا خانه وجود رخت سیاه بر تن زهرا و حیدر است شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

لب تشنه بود ، تشنة یک جرعه آب بود   مردی که درد های دلش بی حساب بود   پا می کشید گوشة حجره به روی خاک   پروانه وار غرق تب و التهاب بود . . .

خانه ی دل از غم آن آشنا آتش گرفت   یا که گویم قلب او هم از جفا آتش گرفت   زهر کینه همچو میخی روی سینه جا گرفت   سینه و قلب و همه جای شما آتش گرفت . . .

گلچین به باغ پرپر من خنده میکند   بر حال زارو مضطرمن خنده میکند   این درد خویش را به که  گویم که ای خدا   در بی کسیم همسر من خنده میکند . . .

ای باب الحوائج، یا جواد الائمه! ای بهارِ نُهُم، تو را شهید کردند   در حالی که هنوز بیش از ۲۵ گُل در باغِ عمرت شکوفا نشده بود . . .

سلام بر امام جواد(ع) که ۲۵ سال، خورشید فضیلت را رویاند و شکوفاند و خود،   فروزان تر از خورشید تابید و درخشید . . .

سلام بر امام جواد(ع) که «جود» قطره ای بود در پیشانی بلندش   و «علم» غنچه ای بود از گلستانِ وجودش و «حلم» گوهری بود از گنجینه فضایلش.

سلام ما به رخ انور امام جواد / درود ما، به تن اطهر امام جواد   غریب بود و غریبانه جان سپرد و نبود / کسى به وادى غم، یاور امام جواد . . .

خورشید سپهر عدل و داد است جواد   سر لوحه دفتر رشاد است جواد   در جود و سخا کسی به پایش نرسد   چون مظهر جود حق جواد است، جواد . . .

ای شیعه بزن ناله و فریاد امشب / از غربت آن غریب کن یاد امشب   مسموم شد از زهر، جواد بن رضا / در حجره ی در بسته ی بغداد امشب . . .