سه چیز از نشانه های یقین هستند: کوتاهی آرزو، اخلاص در عمل، بی رغبتی به دنیا

در عمل مؤمن يقين ديده مى‏شود و در عمل منافق شك.

حريص از دو خصلت محروم شده و در نتيجه دو خصلت را با خود دارد: از قناعت محروم است و در نتيجه آسايش را از دست داده است، از راضى بودن محروم است و در نتيجه يقين را از دست داده است.

خوشى و آسايش، در رضايت و يقين است و غم و اندوه در شكّ و نارضايتى.

کم گویی ، حکمت بزرگی است ، بر شما باد به خموشی که آسایش نیکو و سبکباری و سبب تخفیف گناه است .

حکمت را هر کجا که یافتی فراگیر، زیرا حکمت گمشده هر مومن است.

زراعت در زمين هموار مى رويد، نه بر سنگ سخت و چنين است كه حكمت، در دل هاى متواضع جاى مى گيرد نه در دل هاى متكبر. خداوند متعال، تواضع را وسيله عقل و تكبر را وسيله جهل قرار داده است.

حكيم نيست آن كس كه مدارا نكند با كسى كه چاره اى جز مدارا كردن با او نيست.

یک ساعت اندیشیدن در خیر و صلاح از هزار سال عبادت بهتر است.

برترین عبادت مداومت نمودن بر تفکر درباره خداوند و قدرت اوست.

عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت) عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.

هر كس فكرش به جايى نرسد و راه تدبير بر او بسته شود، كليدش مداراست.

آرزوهای زیاد از تباهی عقل است.

حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم : اساس عقل ، پس از ايمان به خداوند عز و جل ، اظهار دوستى با مردم است .

نكويى خرد، زيبايى درون است.

خداوند ، چيزى با ارزش تر از عقل ، در ميان بندگان تقسيم نكرد .