نشسته ام ، کجا ؟ کنار همان چاهی که تو برایم کندی عمق نامردی ات را اندازه می گیرم !

با توام بی حضور تو ، بی منی با حضور من می بینی تا کجا وفادار ماندم تا دل نازک پروانه نشکند ؟ همه ی سهم من از خود دلی بود که به تو دادم . . .

برایت مینویسم دوستت دارم میدانم که نمیدانی ولی میدانم که میخوانی آرزویم این است که نخوانده بدانی . . .

پنداشتی که چون ز تو بگسستم /  دیگر مرا خیال تو در سر نیست اما چه گویمت که جز این آتش /  بر جان من شراره ی دیگر نیست . . .

یوسف و زلیخا را بی خیال ! من در آغوش  همین پیراهن  یادگاری هزار سال جوان تر میشوم . . . !

نزدیکی در فاصله نیست ، در اندیشه است و تو اکنون مهمان اندیشه ی منی . . .

سهم “من” از “تو” عشق نیست ، ذوق نیست ، اشتیاق نیست همان دلتنگی بی پایانی ست که روزها دیوانه ام می کند !

همه دردم این بود عشقش بودم وقتایی که عشقش نبود . . . !

از لحظه ای که چشم باز میکنم کار شروع میشود نظارت و برسی کیفیت تک تک اعضای بدن قلب … چشم … گوش … مبادا ذره ای از عاشق تو بودن منحرف شده باشند . . . !

نمیپرسی تو حالی از دل غمگین و بیمارم / ولی من هر کجا باشم ، خیالت را به سر دارم ...

خدایا این “قسمت” رو کجا فرستادی که هر وقت نوبت من میشه ، میگن “نیست” ؟

خاطره ها را رشوه میدهم به روزهایم تا از بی تو بودن صدایشان در نیاید  !

درست زمانی که سرت جای دیگری گرم است ؛ دل من همینجا یخ میزند ! چه فاصله زیادی است از سر تو تا دل من . . .

برای پیش تو بودن “بلیط” لازم نیست مرور قصه ی دل کافی ست . . .

چه باشه چه نباشه ، محبت سر جاشه / چه داری چه نداری ، تو عزیز روزگاری . . .

دیوانه نیستم ! فقط ، فقط طوری “خاص” که دیگران نمیتوانند ، تو را “دوست” دارم