چقدر پابند بودن سخت است وقتی خیانت درب تمام خانه های شهر را میکوبد …

انقدر مرا از رفتنت نترسان قرار نیست تا ابد با هم بمانیم روزی همه رفتنی اند ماندن به پای کسی معرفت میخواهد نه بهانه بلند میگویم : رفتی به درررررک ؛ لیاقت ماندن نداشتی !!

یاد گرفتم دستانم اینبار که یخ کرد دیگر دستانت را نگیرم آستین هایم از تو با ارزشتر و ماندنی ترند …

لطفا واسه خالی کردن خودتون یکی دیگه  رو پر نکنید …

رفت … تو را به خدا سپرد و خودش را به دیگری !

تنهایی فقط تنبیهی است برای  روزهای دوست داشتن او !

گرگ همان گرگ است ، شغال همان شغال و بین این همه حقیقت تنها آدم است که آدم نیست !!!

گرمای تنت ارزانیه همان لاشخورها من سرمای تنهایی ام را به گرمای هوست ترجیح می دهم …!

مرد ضعیف بود که زن شد ضعیفه ! بعضیا فقط روی کاغذ آدمهای خوبی هستن !

خیانت دقیقا شبیه دود سیگار است … تنها لحظه ای جلوی چشمانت را تار میکند ولی بویش تا مدتها بر تنت می ماند !!

وقتی سایه ها بوی انسان نمی دهند پس همان بهتر که سایه ای بالای سرت نباشد !

بعضی وقتا باید به بعضی آدما بگی : خب ! بازی خنده داری بود ، حالا دیگه از زندگیم برو بیرون !!!

آفت گرفته است خرمنی که هر روز سرش وعده میدادی

من یاد تو را تا کردم و لای آن کتاب حافظ روی طاقچه که تو به من هدیه کرده بودی پنهان کردم . . . آری خوب می دانم که دیگر نیستی ولی چه کنم که همه ی فال هایم تا ابد بوی تو را خواهند داد ؟!

روزهاست از سقف لحظه هایم یاد تو می چکد اگر باران بند بیاید از این خانه می روم . . .

یاد تو حس قشنگی ست که در دل دارمچه تو باشی چه نباشی “ نگهش می دارم ”