از روزهای تکراری استفاده ای غیر تکراری بکنید شاید هدف از این همه تکرار همین باشد

جدایی به روز آدم چیزی نمی آورد ؛ به شب آدم اما …

من یاد تو را تا کردم و لای آن کتاب حافظ روی طاقچه که تو به من هدیه کرده بودی پنهان کردم … آری خوب می دانم که دیگر نیستی ولی چه کنم که همه ی فال هایم تا ابد بوی تو را خواهند داد ؟!

با مداد کودکیم مى نویسم دوستت دارم چون کودکى هیچوقت دروغ نمى گوید !!!

وقتى حالت خوب نیست و دارى قدم میزنى ، رسیدن انصاف نیست

این پیام فقط یک یاد آوری است !!! خیلی دوستت دارم

تنهاکه باشی نه دلت دستمالی میشود و نه خیالت انحصاری …

به دید و بازدید عید با در بسته قلبت روبرو شدم طبق رسم قدیمی نوشتم آمدم ، نبودی رفتم که شاید بیایی …

دل اتفاقی ترین اشتباه دنیاست ! بسته می شود آنجا که نباید کنده می شود از جایی که نباید

نیست در این گفته من سوسه ای گر تو به من قرض دهی بوسه ای بوسه ای دیگر سر آن می نهم لحظه دیگر به تو پس می دهم

لب های مرا از همه استثنا کن یک بوس خصوصی به لبم اهدا کن

بی هیچ دلیلی “بیادت هستم” تا نقض کنم قانونی را که علت می طلبد

میشه پروانه بود و به هر گلی نشست اما بهتره مثل تو مهربون بود و به هر دلی نشست

ترا در طبیعت بکر چون یاس و در افکارم از احساس در انزوای تنهایی بی حد ترا در شبانه ی لبخند تا صبح دور و به اندازه ی یک جرعه خدا دوستت می دارم

دلم را مبتلایت کرده بودم خودم را خاک پایت کرده بودم ندانستم بی وفا هستی وگرنه همان اول رهایت کرده بودم !

یه بغل گل های لاله ، سبدی پر از ستاره می فرستم واسه دوستم ، که دلش مثل بهاره . . .