اى معنى انتظار يك لحظه بايست ديوانه شدن به خاطرت كافى نيست؟  برگرد نگاهم كن و يك جمله بگو تكليف دلى كه عاشقش كردى چيست؟

خوابيده بودم كابوس ميديدم ؛ از خواب بلند شدم تا به آغوشت پناه ببرم...  افسوس...  يادم رفته بود كه از نبودنت به خواب پناه برده بودم

چو كس با زبان دلم آشنا نيست  چه بهتر كه از شكوه خاموش باشم  چو يارى مرا نيست  بهتر كه از ياد ياران فراموش باشم

هر روز دلتنگ تو بودم تو مي گفتي فردا/فردا شد بازهم تو گفتي فردا/امروز دل مانده و يك دنيا حرف،يك هيچ به نفع دل تو تافردا...!

غروب برات چه سخته وقتی غریبه باشی / وقتی عزیزی داری ولی پیشش نباشی

غروباى جمعه دلم ميگيره ، بى تو اين سه شب و اون سه شب هر سه شب غروب جمعه است

نام: بی نام  صدایم:سکوت  خوراکم:غم  دلم:خون  کوله بارم:حسرت  وطنم:غربت  گناهم:عشق  همدمم:تنهایی  تنها کلامم:دوستت دارم...

به وسعت نديدن نگاهت خسته ام ، چگونه بشكنم ثانيه هاي سنگين دوريت را

دل كندن اگر كار آسانى بود، فرهاد به جاى بيستون، دل ميكند

ز آشفتگی حال من آگاه کی شود / آنرا که دل نگشت گرفتار این کمند

دل شیرین غزل از غم فرهاد شکست،شیشه نازک احساس مرا باد شکست،اری ای همسفر خسته شبهای فراق، شاخه بخت من از لحظه ی ایجاد شکست

تلاش برای فراموش کردن کسی که دوستش داری  درست مثل این است که بخواهی کسی را که تا به حال ندیده ای به خاطر بیاوری !

هميشه ماندن دليل عاشق بودن نيست،خيلي ها رفتن كه ثابت كنند عاشقند...

در انتهاي بي کسي گريه امونم نميده هيچي مثل ديدن تو نفس به جونم نميده

تو اين دنيا تو اين عالم ميون اين همه ادم ببين من دل به کي دادم به اون کس که نميخوادم

خیلی سخته توی پاییز با غریبی آشنا شی  اما وقتی که بهار شد یه جوری ازش جداشی  خیلی سخته یه غریبه به دلت یه وقت بشینه  بعد اون بگه که هرگز نمیخواد تو رو ببینه