ذهنم فلج می شـــــود… وقتی می خوانمت و تو حتی نمیگویی… جـــــــــانم !

گفته بودی تو و هیچکس... ولی من ساده انگار فراموش کرده بودم این روزها هیچکس هم برای خودش کسی است... (بزن لایکـــــو)

زمستان ثانيه ثانيه نزديك ميشود،يادت نرود...اينجاكسي هست كه به اندازه تمام برگهاي رقصان پاييزبرايت آرزوهاي خوب دارد، پس به يادتم كه به يادم باشي

باید فراموشت کنم، چندیست تمرین میکنم من میتوانم می شود، آرام تلقین میکنم کم کم ز یادم میروی، کم کم ز یادم میروی این روزگار و رسم اوست این جمله را با تلخیش صد بار تمرین میکنم

گاهـــی اونقدر دلتنگ میشوی که فقط میخواهی ببینیش "حتی باکس دیگه ای"

به کبریت نیازی نیست... سیگارم بر لبم میگذارم و به دردهایم فکر میکنم، خودش آتش میگیرد...

خدایـــــــا... چه کسی تو را در"آغوش"میگیرد که اینقدر "آرامــــــــی"

گفت: روی قولی که بهم داده وای میسه! :: گفتم: اگر دادیش به من، بذار خودم روش وای میسم.

سکوت خطرناکتر از حرفهای نیشدار است… کسی که سکــــــــوت می کندروزی حرفهایش را سرنوشت به شما خواهدگفت…..

هرگاه از غروب بی عاطفه خسته شدی به یادتنهاکسی باش که همیشه به یاد توست

خوشبختی هایم را با عجله در سرنوشتم نوشته بودند بدخط بود...روزگار نتوانست آنها را بخواند

ﺍﺧﻤﻬﺎﻱ ﺗﻮ ﺑﺎﻻﺗﺮﻳﻦ ﻟﺬﺕ ﺩﻧﻴﺎﺳﺖ .. ﺍﯼ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻟﻮﺱ ﺷﺪﻥ ﻫﺎﯼ ﻣﻦ !..

رسم زمانه است اگر نرم باشی تو را له میکنند اگر خشک باشی تو را میشکنند . .

ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻘﺎﻡ ﻧﯿﺴﺖ . ﻓﻘﻂ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻥ ﺁﻥ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺁﺯﺍﺭﺕ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ، ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﺳﯿﺐ ﻣﯽ ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﺖ ﻣﺪﺩ ﮐﻨﺪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮﺷﺎﻥ ﺑﺎﺷﯽ . . .

درد ، مرا انتخاب کرد من ، تو را تو ، رفتن را آسوده برو ! دلواپس نباش من و درد و یادت تا ابد با هم هستیم...

تنهایی آدمها به عمق یک دریاست ولی برای پر کردنش یک لیوان محبت کافی است.