کم طاقتی عادت آن روزهایت بود این روزهابرای گرفتن خبری از من عجب صبور شدی

آهی عجیب می کشم امشب به یاد تو /خود را صلیب میکشم ام شب به یاد تو/نعنا و پرتقال که هیچ است ای رفیق/دارم دو سیب میکشم امشب به یاد تو

من که از کوی تو بیرون نرود پای خیالم/ نکند فرقی به حالم/چه برانی/چه بخوانی/ چه به اوجم برسانی/چه به خاکم بکشانی/ نه من انم که برنجم/نه تو انی که برانی

بـﺎﯾــﺪ ﺑـﻪ ﺑـﻌـﻀــﯿـﺎ ﮔـــﻔـﺖ : نــﺎﺭﺍﺣــتــــَ ﭼـــ ـﮧ ﻫــﺴــﺘــے ؟ בُﻧــﯿـــآ ﮐـــِﮧ ﺑـــِﮧ آפֿُـﺮ ﻧــﺮﺳـــﯿــבهــــَ ﻣــــטּ ﻧــﺸــــבُ ؛ ﯾـﮑـــے בُﯾـﮕـــــﮧ ﺗــﻮ ﮐــﮧ ﻋــﺎבُتـ בُارے

...کوچه ها را بلد شدم....مغازها را..رنگهای چراغ راهنما را... حتی جدول ضرب ودیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم....... اما گاهی میان آدمها گم میشوم..........آدمها را بلد نیستم..............!!!!

دلم صاف نمیشود با تو... حالا تو هی به مهربانیم دخیل ببند..!!!

برای مخاطب خاصم که پیش خداست  تو رفتی ... اما من .. تازه می فهمم چه احمقانه بود گیر دادن هایم برای فراموشیت در روزهای مناسبتی ..... قول میدهم اگر بیایی دیگر چیزی نمی خواهم ..... نفس کشیدنت کافیست ....

ای نارفیق.. به کدامین گناه ناکرده.. تازیانه می زنی بر اعتمادم زیر پایم را زود خالی کردی . سلام پر مهرت را باور کنم.یا پاشیدن زهر خیانتت را...

همه مرا باخندههایبلند میشناسند.....بیچاره بالشم باگریه های بی صدا#

تویی که فکر میکنی خیلی خاصی : نبودنت هم مثله بودنت عادت میشه ؛ شک نکن !

قــَــــ‌دَمـْ زَدَن بــا تــــ‌و رآ ، ح‌تـے دَر کوچـ‌ه عـَ‌لے چپ دوســ‌تــْـــــــ دآرَمــــــْ ...

خواستی دیگه نباشی؟؟؟؟؟؟؟ آفرین!!! چه با اراده!!! لعنت به دبستانی که تو از درس هایش فقط تصمیم کبری را آموختی......

به خودت می آیی, یادت می آید دیگر نه کسی است که از پشت بغلت کند, نه دستی که شانه هایت را بگیرد, نه صدایی که قشنگ تر از باد باشد......... تنهایی یعنی همبن....

لبهایم آلزایمر گرفته و لبخند را فراموش کرده است..!! سیگار را می شناسد و بس.... همین نزدیکی بود.!! کجاست فندک شکسته من؟؟؟

کاش میدانستم این سرنوشت را چه کسی برایم بافته.... آن وقت به او میگفتم یقه را آنقدر تنگ بافته ای که.... بغضهایم را نمیتوانم فرو ببرم

زیر خودم خط کشیدم که مهم شم... فکر کردن غلط املایی ام ... پاکم کردن