در این سو :دلی نگران مشغول یادت... در آن سو :تو با دیگری...!!!!

بغض ميكنم ؛از ترس روزهايي كه سهممان از هم، فقط يك يادش بخير ساده باشد.....

توی قرآن خوانده ام، یعقوب یادم داده است دلبرت وقتی کنارت نیست، کوری بهتر است.

کسی دیگرنمی کوبددراین خانه ی متروک ویران را کسی دیگرنمی پرسدچراتنهای تنهایم ومن چون شمع میسوزم ودیگرهیچ چیزازمن نمی ماند ومن گریان ونالانم ومن تنهای تنهایم

قهوه ي تلخ را شكر ميريزيم... من هم ميزنم... تو هم ميزني... ناگهان تقدير... همه چيز را بر هم ميزند...

پائیز... بهاریست که عاشق شده است..... فصل عاشقی مبارک!

فرداکه بشه... کودک نداشته ام رابغل میکنم و تو را نشانش خواهم داد،و با بغض بزرگی خواهم گفت:ببین…ببین درتمام رویاهایم او پدر تو بود!.

خیس از اشک ب خانه برگشت،ب دروغ گقت چترم را فراموش کردم.... چه خاصیت هایی دارد این باران.....

وقتی بهت میگم جات خالیه نگو دوستان ب جای ما شاید منتظرم بگی! جامو نگه دار، زود میام......

به زندگی من پوز خند نزن! روزی کسی را داشتم که با تمام وجود صدایم میکرد: عشقم!

ازتــــــو گـــفتن سوزش چشم می آورد و از تــــو نــــگفتن تورم گلو!

تنها کسی که بر زخمم مرهم گذاشت ، پسرک بقالی بود که به من چسب زخم فروخت.

در جهان تنها سینه ای که مرا به آرامش میرساند* سینه ی قبرستان است!!!

سکوت و صبوریم را به حساب ضعف و بی کسی ام نگذار ، دلم به چیزهایی پایبند است که تو یادت نمی آید............. تلنگری بزنی آوار می شوم ............ شکستنی تر از آنم که محتاج سنگی باشم......

بی لیاقت تر از خودش، جسمش بود! که درک نکرد آغوش پر از عشقم را......!

تلخ ترین قسمتِ زندگی اونجاست. که آدم به خودش میـــــــــگه: چی فکر میکردیم و چی شد ! مگه نه ؟