رسم امانت داری دنیا عوض شده ، سالم دل میدهی ولی شکسته تحویل میگیری

قرار بود وقتی قراره از هم جدا بشیم بگه خداحافظ یادش نرفته بود اما انقدر منو ندید گرفت که خودم با هزار درد گفتم خداحافظ پرنده مهاجر

چه اشتباه بزگی میکنه نسل ما ... یه وقتایی یه کسایی رو تو زندگیمون راه میدیم که ننه باباشون تو خونه به زور راشون میدن ...

چه شب ساکتی انگار کسی تو دنیانیست و یا من دنیای کسی نیستم

نمي توانم به زمين پا بگذارم... از بيم...ازبس كه شيشه دل هاي شكسته زيادند اينجا.........

غممگینم........ همانند دلقکی که روی صحنه چشمش به عشقش افتاد که با معشوقش به او می خندند.......

"خداحافظی ات"  عجب خرابه ای به بار آورد نگاه کن مدتهاست در تلاشند مرا از آوار تنهاییم بیرون کشند

کاش لیاقتش را داشتی تا با تو حرف می زدم و تنفرم را برایت می گفتم کاش............

چقدر تلخه واسه غمهای دیگران سنگ صبور باشی اما وقتی دلت گرفت کسی واسه شنیدن دلتنگی و غصه هات صبوری نکنه!!!!!!

چه اشتباه بزرگیست !!!! تلخ کردن زندگی خود برای کسی که در دوری ما شیرین ترین لحظات زندگیش را سپری می کند ...

بعضی وقتام هست، که تو اوجِ خوشی،دلت میگیره . . . نه که غصه خوردنُ دوس داشته باشیا،نـــــــــــه!!! یهو یادت میفته . . .

هنوز هم دلواپست میشوم و تو نیستی و دلواپست میمانم تا یک شب که دوباره رفتنت را باور کنم

چه شب ساکتی است....انگار هیچ کس در دنیا نیست. یا شاید...."من"در دنیای کسی نیستم!!!!!!

دیوانه های دلم را به دل نگیر! دست خودش نیست، طفلک باور کرده بود دروغ دوست داشتنت را......

ای کلاغ... توهم پر !؟ آخر بازی من ماندم و تنهایی که هرگز نمی پرد!

سردرد، دل پیچه، حالت تهوع... کسی چه میداند؛ شاید باردارم... از غصه هایی که هرشب با من نزدیکی میکنند...