اگر باشی محبت روزگاری تازه خواهد یافت / زمین در گردشش با تو مداری تازه خواهد یافت   دل من نیز با تو بعد از آن پاییز طولانی / دوباره چون گذشته نوبهاری تازه خواهد یافت . . .

 دلبری٬ با دلبری دل از کفم دزدید و رفت   هرچه کردم ناله از دل٬ سنگدل نشنید و رفت   گفتمش: ای دلربا دلبر٬ ز دل بردن چه سود؟   از ته دل٬ بر من دیوانه دل خندید و رفت

خسته ام فردا نگاهت را برایم پست کن / یک بغل حال و هوایت را برایم پست کن   گوشم از آواز غمگین سکوت شب پراست / لطفا آن لحن صدایت را برایم پست کن. . .

بیمار عشق توست پرستوى روح من ، از این مریض خسته عیادت نمیکنى !؟

گفتم دل و جان بر سر کارت کردم هر چیز که داشتم نثارت کردم   گفتا تو که باشی که کنی یا نکنی! این من بودم که بی‌قرارت کردم . . .

کاش می شد همدلی را قاب کرد،ساکنان شهر غم را خواب کرد   کاش می شد نور چشمان تو را،جانشین تابش مهتاب کرد . . .

حافظ هنوز اصرار دارد ، خبر خوشی در راه است!   تو کجای دنیای منی که هر چه می آیی نمی رسی . . . ؟

گاهی تنهایی آنقدر قیمت دارد که درب را باز نمی کنم   حتی برای “تو” که سالها منتظر در زدنت بودم . . .

اونقدر که فکرشو میکنی دوستت ندارم ، چون اونقدر دوستت دارم که نمیتونی فکرشو بکنی !

چه سخت است ، تشیع عشق بر روی شانه های فراموشی و دل سپردن به قبرستان جدایی   وقتی میدانی پنج شنبه ای نیست ، تا رهگذری ، بر بی کسی ات فاتحه ای بخواند  . . .

اسیر فصل خزان گردد عمر آنکس که / دمی اسیر اشک کند چشم مهربان تو را . . .

از تمام دار دنیا ، تنها یک چیز دارم : دوستت !

ماه من ، نماز آیات می خوانم ، وقتی گرفته ای !

اینجا آسمان صاف تا قسمتی به رنگ دوستی همراه با غبار فراق است ،   توده ای سلام به سمت شما در حرکت است ، ضمنا احتمال بارش بوسه فراوان است . . .

با تو بر مرغان دریایی امیرم / بی تو در زندان تنهایی اسیرم   با تو در کاخ وفا ارباب عشقم / بی تو در کوه جفا سنگی حقیرم . . .

خوب میدانم برای من کسی مثل تو نیست / خوب میدانم که روزی باز ناچارم به تو   میروم شاید دلت روزی گرفتارم شود / میروم اما گرفتارم ، گرفتارم به تو . . .