عاشقان تو همه نام و نشاني دارند آنکه در کوي تو بي نام ونشان است منم

زندگی به من آموخت كه چگونه گریه كنم  اما گریه به من نیاموخت كه چگونه زندگی كنم.....تو  نیز به من آموختی چگونه دوست بدارم  اما به من نیاموختی كه چگونه تو رو فراموش كنم

خواستم خودمو گول بزنم ؛ همه ی خاطراتم رو انداختم یه گوشه ای و گفتم : فراموش ؛ یه چیزی ته قلبم خندید و گفت : یادمه

مگو اگر بار گران بودیم و رفتیم...  مگو اگر نامهربان بودیم و رفتیم...  بگو با دیگران بودیم و رفتیم...

سر کلاس پا تخته با یک تیپ شلخته با خط بد نوشتم ، زندگی بی تو سخته

نگاه ساکت باران به روی صورتم دزدانه می لغزد ... ولی یاران نمی دانند ، که من دریایی از دردم ! به ظاهر گر چه می خندم ، ولی اندر سکوتی تلخ می گریم ...

هرگز وقتت رو برای کسی که حاضر نیست وقتش رو برای تو بگذرونه ، نگذار

ساعتو نمیشه فهمید ، اگه بی تو سپری شه . طاقت دوری ندارم ، نمیتونم مگه میشه ؟

وقتی تنهاییم دنبال دوست میگردم ، وقتی پیدایش كردیم دنبال عیبش میگردیم ، وقتی از دستش دادیم دنبال خاطراتش میگردیم و باز هم تنهاییم . . .

از عشق گفتم ، گفتی میدونم . از غم گفتم ، گفتی میدونم . از دلتنگی میگم كه نمیدونی . . .

از اینجا تا همیشه ، غمم تموم نمیشه . بگو كه عشق منی ، آخه مگه چی میشه ؟

لحظه جدایی از تو ، لحظه اومدن غم ، بعد رفتنت عزیزم ، جون میدم تو دست ماتم .

آن کبوتر که لب بام شما پر زد و رفت . . . دل من بود که به شما سر زد و رفت

در کنار ساحلت من قایقی شکسته ام . . . تو همان ساحل عشقی که بهت دل بسته ام .

هر گاه شادم ، یاد تو غمگینم می کند . هر گاه غمگینم ، یاد تو شادم می کند . پس هر دو را دوست دارم ، چون حکایت از تو می کند .

تا کسي رخ ننمايد ز کسي دل نبرد ، دلبر ما دل ما برد و ز ما رخ ننمود .