درغوغای زندگی تا سکوت مرگ دوستت دارم ،تاوان آن هر چه باشد،باشد .

تمام وجودم را در قلبم، قلبم را در چشمانم و چشمانم را در زبانم خلاصه می کنم و می گویم تا انتهای هستی دوستت دارم...

كبوترم لانه من بام توست، كجا روم مرغ دلم رام توست، پادشه كشور عشقم ولي ،نگين انگشتري ام نام توست.

من از طرز نگاه تو امید مبهمی دارم  نگیر از من نگاهت را که با آن عالمی دارم  اگر دورم ز دیدارت دلیل بی وفایی نیست  وفا آن است که نامت را همیشه زیر لب دارم

به چشمم گفتم برات اشکی نریزه دلم گفت: ببار که خاطرش خیلی عزیزه...

به يادم باش كه دريادم بماني"  كه ما با هم رفيق بوديم زماني"  گذشته ها اگر رفت و گذشتند"  ولي در قلب من باز هم هماني"

آنقدر باورت دارم که وقتی می گویی باران خیس می شوم.

اگه من اشکی توی چشمای تو بودم از روی چشمات لیز میخوردم و روی لب هات فرود می اومدم. اما اگر تو اشکی توی چشمای من بودی از ترس از دست دادنت، هیچ وقت گریه نمیکردم!

مرا صد بار از خود برانی دوستت دارم / به زندان خیانت هم کشانی دوستت دارم / چه سود از مهر ورزیدن چه حاصل از وفا کردن / مرا لایق بدانی یا ندانی دوستت دارم

از دورترين نقطه ي عشق ، دل به پرگار خدا مي بندم ، شايد به تو رسيدن در يك شعاع زياد هم محال نباشد...

قسم به فصل هستى  به بلندى وپستى به زمينى كه هستى به خدايى كه ميپرستى تو عزيز من هستى

به حرمت باران سکوت میکنم تا بدانی که به عظمت باران برایم عزیزی

گفته بودم كه اگر بوسه دهي توبه كنم ، كه دگر اين گونه خطاها نكنم ، بوسه دادى و چو برخاست لبم از لب تو ، توبه كردم كه دگر توبه بيجا نكنم

طنین نبض بارانی بلوغ چشمه سارانی تو را من دوست می دارم و میدانم که میدانی

دلو زدم به دریا زدم برات پیامی فقط برای اینکه نگی که بیمرامی

سودای دلم قسمت هر بی سرو پا نیست / خوش باش که یک لحظه دلم از تو جدا نیست