کافرعشقم ولى از بت پرستان نيستم تا گلى مثل تو دارم محتاج گلستان نيستم.

با تو دل من پر از کبوتر شده است حال من و شعرهام بهتر شده است حالا تو منی و من تو هستم با تو تنهایی من چند برابر شده است

انتهاي دريا را بركه ها نميفهمند پس ببخش اگر گاهی گم ميكنم نشانیت را...

گلم دور است و احوالش ندارم ، کسی خواهم که پیغامش رسانم خداوندا به مرگم مهلتی ده ، که دیداری به دیدارش رسانم

هر وقت دلم برات تنگ میشه یه ستاره از آسمون می افته پایین. بنابراین هر وقت به آسمون نگاه کردی دیدی تاریک و هیچ ستاره ای پیدا نکردی ، بدون همه اش تقصیر تو ، چون منوخیلی دلتنگ کردی

بالاترین درجه درک متقابل بین دو نفر زمانی حاصل میشه که دو طرف بدون بزبان آوردن یک کلمه منظور همدیگرو متوجه بشن. این سطح از درک رو عشق هم میگن

میدونی تفاوت بین لبخند منو تو چیه؟ تو هر وقت خوشحالی لبخند میزنی ولی من هر وقت خوشحالی لبخند میزنم

اسمتو روی ابرها نوشتم و باد اونو بهم زد روی شنها نوشتم و موج اونو شست حالا اونو روی قلبم مینویسم و برای همیشه دست نخورده باقی میمونه

با اينکه ازم دوري اما هر وقت دستمو ميزارم رو قلبم ، ميبينم سر جاتي !

قدِ تو به عشق نميرسيد غرورم را زير پايت گذاشتم تا برسد ، اما باز هم نرسيد . . .

تيشه و کلنگم را برداشته ام !! تو فقط بگو کدام کوه....!

قسم به تین وعنکبوت به مرغ باغ ملکوت ازته دل برات بگم دنیافدای تارموت .

از عجایب عشق است که تنها همان آغوشی آرامت میکند که دلت را به درد آورده!

دوستی تکرار دوستت دارم نیست ، دوستی فهمیدن نگفتنی های کسی است که دوستش داری*

فقط گوشه چشمي ازنگاه خدا ، براى خوشبختي انسانها كافيست ، به نگاهش ميسپارمت!

قاصدک! شعر مرا از بر کن ، برو آن گوشه باغ ، سمت آن نرگس مست ، و بخوان در گوشش، و بگو باور کن، یک نفر یاد تو را دمى از دل نبرد...