بي تو اما عشق بي معناست ، مي داني؟ دستهايم تا ابد تنهاست ، مي داني؟ آسمانت را مگير از من ، که بعد از تو زيستن يک لحظه هم ، بي جاست ، مي داني؟

تو همزاد بهارانی که خوبی تو بوی عشق و بارانی که خوبی گمانم نسبتی با آب داری و یا از نسل بارانی که خوبی

پشت آن پنجره روبه افق ، پشت دروازه تردید و خیال ، لابه لای تن عریانی بید ، من دراندیشه آنم که تو را وقت دلتنگی خود دارم و بس….

گاهی اوقات فکر کردن به بعضی ها ، ناخوداگاه لبخندی روی لبانت می نشاند... دوست دارم این لبخندهای بیگاه را و این بعضی ها را......

محبت تو سكه است در قلك دل من ، بيرون نمي آيي مگر به قيمت شكستن!

 چون که مقصود تویی ، منت ساقی نکشم شوق دیدار تو دارم غم باقی نکشم

سلام کوچکترین و قشنگ ترین بهانه ایست که میشود بی بهانه آن را به هرکسی که دوستش داری ؛ هدیه کنی

بيادتم! حتي اگرقرار باشد شبي بي چراغ درحسرت يافتنت تمام دنيا را قدم بزنم!

عشق بعضی وقت ها از درد دوری بهتر است / بی قرارم کرده و گفته صبوری بهتر است توی قرآن خوانده ام ، یعقوب یادم داده است / دلبرت وقتی کنارت نیست ، کوری بهتر است  . . .

خوش به حال خدا که “لحظه به لحظه” با توست و “من” همیشه درباره ی “تو” با “او” حرف میزنم

بنگر كه بزرگ ترين ارزوي من چه كم حرف است "تو"

نمیدونم دوست داشتن چیه! اما گاهی احساس میکنم که برای بودن با تو احساس دلتنگی میکنم، به نظرت این چه حسیه؟

توی گلها رز من تویی ، توی الماسها کوه نور من تویی ، توی آسمان مهتاب من تویی ، توی آدما من تنها کسی هستم که قلبش تویی ، بخاطر اینه که تنها کسی که همیشه دلتنگشم تویی

آشنایی با تو بدست سرنوشت بود دوستی با تو یه انتخاب بود اما به دام عشقت افتادن کاملا خارج از کنترل بود

گرم است ولي من كولر روشن نميكنم چونكه ميخواهم در گرماي عشقي كه تو برايم افروختي بسوزم

براي شوق ديدنت، اگرچه ها نمي كنم هر آنچه با تو گفتم ام به جز وفا نمي كنم اگر ميان اين جهان به هر كجا سفر كني قسم به چشم نازه تو تو را رها نميکنم.