تلخ ترين خاطره ي فرهاد ؛ شيرين بود.

یادته وقت رفتن گفتی عاشق ترینم گفتی تا اخر دنیا دل به هیچکسی نمیدم بعد چند ماهی که رفتی،خبری از تو شنیدم گفته بودی به یه قاصد،عاشق یه عشق دیگم

ما بدهکاریم به یکدیگر و به تمام " دوستت دارم" های ناگفته ای که پشت دیوار غرورمان ماند و آنها را بلعیدیم تا نشان دهیم که منطقی هستیم .

تو صبح باش ! من تمام شب های تاریخ را تاب می آورم !

ندارم من نظر جز بر نگاهت / ندارم من طلب جز روی ماهت / ندارم من دلی جز عاشق تو / نباشم من دمی جز در پناهت .

خود را به بسپارم وقتی که دلم تنگ است....... پیدا نکنم همدل ، دلها همه از سنگ است....... گویی که در این وادی از عشق نشانی نیست....... گر هست یکی "عاشق"آلوده به صد رنگ است........

من اگر میخندم تنها به اجبار عکاس است و گرنه .......بی تو من کجا خنده کجا!!!!!

آنشرلي هم نشديم كه يكي ازمون بپرسه: انه! تكرار غريبانه روزهايت چگونه گذشت؟؟؟؟

کاش دنیا یکبار هم که شده بازیش را به ما می باخت مگر چه لذتی دارد این بردهای تکراری برایش؟!...

دستهایت تنها بالشی هست که وقتی سر به آن می گذارم کابوس نمی بینم.

محبوب من از میانِ همه ی مردهای دنیا ... فقط کافیست پای تو در میان باشد! نمیدانی برای تو... زن بودن و عاشق بودن چه دنیایی دارد ..!

توضیح نمی خواهد.... تمام خواهش من یک جمله کوتاه است: دلی که به تو سپرده ام... به غم مسپار...!

خوشتر از قالی کرمان غزلی ساخته ام نخ به نخ زیر قدمهای تو انداخته ام . . .

شبی پرسیدمش با بیقراری به غیر از من کسی را دوست داری به چشمش اشک شد از شرم ساری میان گریه هایش گفت آری

وقتی تو نیستی همه نیستن نه که نیستن هستن ولی مثل تو نیستن

در قيد غمم، خاطر آزاد کجايي؟ تنگ است دلم، قوت فرياد کجايي؟ با آنکه ز ما ياد نکردي.. اي آنکه نرفتي دمي از ياد کجايي؟