سلام میکنم از روی مهربانی / سلام میکنم از روی شادمانی سلام میکنم تا جان دارم / که خواننده این سلام را دوست دارم

همین مسیر را مستقیم بروی میرسی به دو راهی یک راه به من ختم می شود ، آن دیگری به ختم من . . .

هر چند کسی میان ما حایل نیست اما نگهت به سوی من مایل نیست گفتم قسمت دهم ، ولی میگـو یند چشم تو به هیچ مذهبی قایل نیست . . .

مرا آن دیده ی تر می شناسد مرا از خویش بهتر می شناسد به جرم عاشقی ها سر شناسم مرا ازپشت خنجر می شناسد . . .

پشت دریا شهریست که یک دوست در آن جا دارد هر کجا هست ، به هر فکر ، به هر کار ، به هر حال ، عزیز است خدایا تو نگهدارش باش

چشم مستی که تو داری به خدا زنجیر است هر که پا بند تو شد ، تا به قیامت گیر است . . .

سهم انسان ازهستی به وسعت قلب مهربان اوست.. بی شک تمام هستی سهم توست.

عميق تر مي بينم بودنهايت را … دلم تنگ است بيا

مي گويند، دلتنگ نباشم! خداي من... انگار به آب مي گويند خيس نباش...!

سياهي زير چشم هايم را دوست دارم جاي پاي رفتن "تو"ست.

خود نويس محبتم را از سياهى شب پر ميكنم و بر سپيدى صبح مينويسم بيادتم.

گل اگر چشم خودش باز کند خواهد مرد / ماه در اوج غرورش به زمین خواهد خورد / چون به زیبایی تو حسرت ، عالم خوردند / برق چشمان تو روح از تنشان خواهد برد .

برای دیدن تو چشم میکند گدایی / به خدا که این گدایی ندهم به پادشاهی

هر که عاشق شد جفا بسیار می باید کشید - بهر یک گل منت از صد خار می باید کشید / من به مرگم راضیم اما نمی آید اجل - بخت بد بین، از اجل هم ناز می باید کشید

در نظربازی ما بیخبران حیرانند / من چنینم که نمودم دگر ایشان دانند عاقلان نقطه ی پرگار وجودند ولی / عشق داند که در این دایره سرگردانند

روزي مي شود كه برگ برنده ات دل مي شود .... اما تو ديگر حاكم نيستي !