اگه خیلی کم سراغت میگیرم منو ببخش چون بلیط سرزمین فرشته ها گرونه

رو به قبله مینشینم،خسته با حالی عجیب/از ته دل مینویسم،انت فی قلبی عزیز.

کاش تو چایی بودی و من قند ، من خودمو فدات می کردم تا تو تلخی زندگی رو احساس نکنی

چه باشه چه نباشه ، محبت سر جاشه / چه داری چه نداری ، تو عزیز روزگاری. . .

توبه من نشون دادی دوست دارم چه رنگیه جمله ی عاشقتم چه جمله ی قشنگیه

یه وقتایی خودموبغل میکنم ومیگم:غصه نخوردیوونه..من ک باهاتم،!

گاهي آدم ها ميروند نه براي اينکه دليلي براي ماندن ندارند بلکه آنقدر کوچکند که تحمل حجم بالاي محبت تو را ندارند.

این اخرین عشقت بوی هوس میداد برگرد به گذشته ات تا که ز نو خود سازی

هر بار که تو میخندی تعادل این شهر به هم میخورد.زندگی را برای از نو ساختن باید

ادم ها وقتی ازهم دور میشن که دارن به کس دیگه ای نزدیک میشن...

دنیا به من یاد داد دوری کسی را که دوستش دارم تحمل کنم اما وفا به من یاد داد کسی را دوست دارم هرگز فراموش نکنم.

اگه گوشه ی قلبت سنگینی میکنه منو ببخش!!!آخه گوشهنشین قلبت شدم...

اینبار بر سنگ های پیامرسان که در سریال دونگ یی است مینویسم که دوستت دارم. شاید در کوهستانی آنها را یافتی...

تمام روزهایی که سرگرمیش بودم ، زندگیم بود...

وسعت یاد کردن همیشه گفتنى نیست پس به وسعت ناگفته ها به یادتم

در همين حوالي در ميان خلوت تنهايي،سر برگرداني خواهي ديد مرا،كه پس از تو ميان غم ها پرسه مي زنم.