لعـــنتي ، دســـتِ کـــم... بـــين شـــعرهـــاي مـــن، دستـــش را نگـــير. بــــــي انـــــــــصاف! مــــــردم دارنــــــد اين شـــعرها را مــــــي خــــــوانــــــند...!

از من ک گذشت...اما اگر باز درسرت هوای خداحافظی داشتی از همان ابتدا سلامی نکن...

هر روز پرواز .. با تو ... از تجریش تا دربند ... نه! همین یک تــُـک پایی هم که با من راه بیایی یک سفر تا فضا می ارزد...!

به کجا باید رفت؟ من به هر جا که قدم بردارم من به هر جا که نظر می دوزم همه جا خنده توست همه جا خاطره دارم با تو

و این پاسخ تمام عاشقانه هایم بود  من نباشم تا تو باشی مثل نبودن هوا چه سخت است زندگی بی تو

عاشق برف بود ...  از موقعی که این رو فهمیدم روزای برفی یه حال دیگه ای دارم ...  از موقعی که فهمیدم غزل مزل رو بی خیال شدم .. فقط شعر سپید ... فقط سپید !

برو قاصدک ...  برو ... من چه کاری می تونم باهات داشته باشم آخه ?? من که کسی رو ندارم ! برو عذابم نده ... برو !

هوای مُردن بیخ گوش من است همانجایی که روزی رد نفسهای تو بود… 

سکوت که میکنم نه اینکه منتظر کلام تو باشم، تو خود موسیقی بیکلام زندگی منی، فقط کلنجار میروم با واژه ها که کدامشان را انتخاب کنم، هر چند.... انتخاب اگر حق مسلم من بود، اوی ِ من در آغوش دیگری نبود...

دوستت داشتم … زیاد … کمش کردی … کمترش کردی … بی تفاوت شدم … لااقل دیگر مرا به نفرت نرسان …

اکنون اگرچه در کنارم نیستی ، اما به حجم تمام سکوتی که در قلبم گذاشتی ، دوستت دارم .

من یک معذرت خواهی به خودم بدهکارم.... واسه اینکه غرورمو شکستم... احساساتی بودم.... انسان بودم......

گفته بودی که چرا محو تماشای منی... آنچنان مات که حتی مژه بر هم نزنی؟!! مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود ناز چشم تو بقد مژه بر هم زدنی

چه میکنی باد...... عطر موهایش را جای دیگر بپاش.. این خانه خودش ویران است..

فرقی نمی کنه که من اول اومدم یاتو.... مهم اینه که.... کی تا اخرش می مونه

چشمان من تو را کم دارد احساس من تو را دوست دارد دستان من به تو نیازمند است ذهن من تو را می خواند قلب من فقط برای توست زندگی من تو هستی " دوستت دارم"