کجایند آنهایی که میگفتند:  کوه به کوه نمیرسد ولی آدم به آدم میرسد...  ای بی انصافان! پس چرا من به او نرسیدم...!؟

کـــاش تـــوی ایـــن جــاده یـه تـابلـــو نصــب میکـــردن واســـه دلخـــوشـیم. . .!! " تـــــــــــو " دو کیــــــلومـــــتر. . .!

سر کلاس پایه تخته ، با یه تیپ شلخته ، با خط بد نوشتم ، زندگی بی تو سخته!!

کاش فاصله ها اجازه میدادن وقتی قلبها به یاد هم می تپند درکنار هم باشند...

هر جلسه حضورغیاب میکرد تا "بله" اش را بشنود؛ استاد، عاشق شاگردش شده بود....

بــــراي كـســـي كـه رفـتـنـيـــست راه ر بـــاز كـــن .. واِلّــــا از روي جـنـــازه ات مـيِِِگــذرد .

تقصیر خودم است عشق را به کسانی ارزانی کردم که از زندگی ، جز آب و علف روزانه، نه میفهمند نه میخواهند!

دلم یک شب تنهایی میخواهد با یک عالمه " تـــو "  و تمام گوشه کنارهای اغوشت...

به سلامتی خودم و خودت که هيچ كس متعهد ما نشد ولی وقتی دست میديم یه دنیا تعهد تو دستامونه .....!

درست که زجر ماهها صبوری مرا سوزاند اما باز هم کشنده نبود...! کشنده ان بود که تمام شرافت و صداقت من را بزرگترین اشتباه زندگیت نام گذاشتی...

بهانه ها چه بی رحمانه تو را از من میگیرند  بی آنکه بدانند تو تنها بهانه من برای زندگی کردن هستی........

قصه ی من....قصه ی اون بوته ی تشنه ی خشکه که بارون خنده هات سیرابش میکنه.......سیرابم کن عشقم.(خنده هات من و دیوونه ی خودش کرده بهرامم.../عاشق تو هورنازت/.)

ما همه مثل سیب زمینی های داخل ماهیتابه هستیم. به هم دل می بندیم. غافل از قاشقی که داره ما رو هم میزنه ...

می دونم لجباز و غدم می دونم بدیم زیاده اما اینو هم می دونم که خدا تو رو یه هدیه به من دیوونه داده

مثلِ همیــــــــشه برای تــــــو می نویســــــم تـــــــــــو به نیت هر کــــــه دوست داری بخــــــــــوان …

چقدر دوســــــــت دارم با خیال راحــــــت … یک نفس عمــــــــیق بکشــــــــم … نفســـــــی که پـــــــر باشد … از بــــــــوی آرامش وجــــــود تـــــــــو …