تا میخواهم از تو دل بکنم صبر می آید. چقدر این عطسه ها را دوست دارم........

لعنت به تو... به تو که دوست داشتنی ترین برای منی لعنت به دلم... که زبان سردت را نمیفهد...

دوستت داشتم ... دوستت دارم ... و دوستت خواهم داشت ... از آن دوستت دارم ها که کسی نمی داند! که کسی نمی تواند! که کسی بلد نیست !!! ...

ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺗﻮﺍﻡ... ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺨﻨﺪ... ﻋﺎﺷﻖ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺍﻡ...

تا خیالت به سرم میزنه گریم میگیره  آروم آروم دل تنگم داره بی تو میمیره گل مغرور قشنگم من فراموشت نکردم بی تو این جارو نمیخوام میرم برنمیگردم

به جهنم که او نیست.......... مگر مغول ها یک قرن تمام حمله نکردند؟؟؟؟؟.... مگر نگذشت؟؟؟؟؟..... نبودن او هم میگذرد...........

خیلی وقته تمام درهارا بازگذاشته ام.....! نه تو میایی ؛ نه خیالت میرود....

من که "هرچی"داشتم به پات ریختم... معنی این هرچیرو وقتی میفهمی که خیلی دیر شده...

نمیدانم چرا این روزها دائم در خیالم، با خیاله تو عشق می کنم... تا حدی، که یادم میرود " دوستم نداری "

اگه یه روز یکی بغضتو شکست اشکش نکنی گریه کنیا !!!! جمع کن تو دهنت, تف کن توروش !!!

خداحافظی که میکنی... بیشتر از همیشه دوست داشتنم می آید...!

جلوتر نیا !!! خاکستر میشوی !!! اینجا دلی را سوزانده اند.......

ته اين راه روشن نيست منم مثله تو ميدونم  نگو بايد بريد از عشق نه مي توني نه مي تونم

من .. دلم می گیرد !.. وقتی .. می نویسم فقط برای تو .. ولی .. همه می خوانند, الا تو ...!! 

از سخن چینان شنیدم آشنایت نیستم خاطراتت را بیاور تا بگویم کیستم

من فقط عاشق اینم توی اون شدت بارون دستامو کنم تو جیبم راه برم توی خیابون