من که پشت پا زدم به هر چه هست و نیست تا که کام او ز عشق خود روا کنم لعنت خدا بمن اگر بجز جفا زین سپس به عاشقان با وفا کنم

از چهره ی طبیعت افسونکار بر بسته ام دو چشم پر از غم را تا ننگرد نگاه تب آلودم این جلوه ها ی حسرت و ماتم را

قلب من... دموکراتیک ترین دولت دنیاست. آنقدر که تو را نیز همچون خودم از ته دل دوست میدارد.

من قصه با تو بودن و عشقم با تورا تا ابد اینگونه آغاز میکنم: یکی بود...هنوز هست...خدایا همیشه باشد...و با عشق هر روز میخوانمش تا ابد...

یـــادت را از مــن نگیــر بگذار من هم مثل "ســهراب" بگویــم . . . دلخوشــی هــــا کم نیـــست . . . !

" دو سال می گذرد من هنوز سربازم وظیفه ی شب و روزم؛ ندیده بانی توست ... ! "

من آنقدر ديوانه ام كه وقتى دورم ميزنى،باز نگران توأم ك سرت گيج نرود..

نشسته ام به یاد کودکى هایم دور”غلط” ها یک خط قرمز میکشم حتى دور”تو”

عشق از خود خواهی وخود پرستی ها گذشتن است اما این سخن به معنای تبدیل شدن به دیگری نیست

چــه تـــلخ است علاقه ای که عادت شود . . . عـــادتی که باور شود . . . بـــاوری که خاطره شود . . . . . . .و خاطره ای که درد شود . . .

کتابی ، خلوتی، شعری، سکوتی مرا مستى و سکر زندگانی است چه غم گر در بهشتی ره ندارم که در قلبم بهشتی جاودانی است

نسیم از من هزاران بوسه بگرفت هزاران بوسه بخشیدم به خورشید در آن زندان که زندانبان تو بودی شبی بنیادم از یک بوسه لرزید

بدور افکن حدیث نام، ای مرد که ننگم لذتی مستانه داده مرا می بخشد آن پروردگاری که شاعر را ، دلی دیوانه داده

میگن عاشقــــا بــارونـو دوســـت دارن ولی من یه چـــیزی رو هیچوقت نگفتم چه بــارون ببــاره، چه بــارون نبــاره بــــا هــــر اتفـــــاقی به یــادت میفتــم

بزرگـــــراه هــــای مهنــــدسی ســاز مـــا را بـــه هــــم نمـــیرسانند عـــشـــق بـــا قـــوانین بیگانــــه اســـت از بیـــراهه ها بیــــا بــــرای دیـــدن کســـی کـــه عمـــریست دوســـتت دارد!

" مـــن و یـــادِ تــــو و کـتـابـی  وارونـه در دســتـانـم ... ! "