روزگار نبودنت را برایم دیـکتــــــه می کنــــد و نـُمره من بـاز می شود . . . صــفــــــــر ! هنــــــوز . . . نـبودنـت را . . . یـاد نگرفتــــه ام

نزدیکــــم به تــــو! مثل شهریور تا مهر... دوری از مـــن! مثل مهر تا شهریور...

آنــــــــــــــــــــــــــــــــقدر دوستت دارم که گــــــــــــــــــــــــــــــاهی یادم میرود  تو  دوستم نداری

کجایی حافظ که قصه عشق مرا شعر کنی /شاید این چنین اون نیز بداند که تا چه حد عاشقش هستم

نرسیدی به عشقت به شخصیتش اسید نپاش

تو مرا یاد کنی یا نکنی باورت گر بشود،گر نشود حرفی نیست... اما... ! نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست...

و اگر فکر میکنی عاشق عشقش را داشته باشد دنیایی را دارد اشتباه کرده ای. ادم عاشق , تنهاترین است. چه در کنار یار, چه در خیال یار...

شاعرازکوچه مهتاب گذشب لیک شعری نسرود نه که معشوقه نداشت نه که سرگشته نبود سالهابودکه دگرکوچه مهتاب خیابان شده بود.

آهای مفرد مونث غایب من! ضمیر لحطه هایم که تو باشی قید همه چیز را میزنم.

تـو هҐ تلخ بودے  تلــخ  درست مثل قطرہ هاے فلج اطفالے  كـہ در كودكے بـہ خوردҐ مے دانند !  غافل از اینكـہ ایלּ بار  تلخے تــو دلҐ را فلــج كرد ..

گاهی اوقات اونقدر به بودنش نیاز داری که حتی  یه لایک توی دنیای مجازی هم برای تو یه دنیا میشه

ﺩﻧـﯿـﺎﯼ ﻋـﺠـﯿـﺒـﯽ ﺍﺳــﺖ .. ﺗــﻮ ﻫـﻤــــــــﻪ ﭼـﯿــﺰ ﻣــﻦ ﺑـﺎﺷـﯽ ﻭﻟــﯽ " ﻧــﺒـﺎﺷـــﯽ " ...

تصویر چشم های تورا میکند مرور آینه ای که میپرد از خواب ناگهان شاید برای اینکه تو را رام کند برگردد این کبوتر وحشی به آشیان حالا که من به بودن خود پشت کرده ام دیگر چگونه دل بسپارم به این و آن؟

دروغ میگویند که همه مثبت اند و من منفی.... پس چرا به هرکس نزدیک میشوم، دور میشود!!!!

گاهی وقتا  یه نفر باعث میشه حس کنی چیزی که تو رو روی زمین نگهداشته جاذبه زمین نیست بلکه آرامش بودن اونه...

تو میدانی که من دوستت دارم ، ینقدر خودت را به کوچه علی چپ نزن ، گم میشوی و این شهر آنقدر شلوغ است که شاید دیگر نتوانم پیدایت کنم . . .