بي تو اتشكده و شيشه و سنگ است دلم *** نفسي با دل من باش كه تنگ است دلم

ای تنها دلیل زندگی با یه غمی دوست دارم میگم شبا ستارها تا میتونند دعا كنن نوراشونو بدرقه ي پاكي خنده هات كنن

خواهم زخدا كه بي وفايم نكند / غرق گنهم ولي رهايم نكند / يك خواسته دارم زخداي متعال / در هر دو جهان از تو جدايم نكند

ميخوام باهات حرف بزنم * دلم ميخواد نگات كنم * از ته دل صدات کنم * خنده که رو لبات مياد * هرچي دارم فدات کنم

نه شاعرم تا بتونم واسه نگات غزل بگم. نه قادرم تا بتونم واسه چشات قصه بگم ، فقط اينو خوب ميدونم تا زنده ام تا جون دارم دوستت دارم (ادلي)

طالب پرواز هستم مقصدم چشمان توست یاس پرپر گشته ی من مرهم دستان توست بودنم با بودنت معنای دیگر می دهد حال من خوش می شود با آن لب خندان تو

درمیان عاشقان آشفته ام ، عاشق عشقی جاودانه ام چه زیباست این عشق با او در خلوتم جامانده ام

آرام بخوان چون آهسته نوشتم ، از دل بخوان چون با دل نوشتم (دوستت دارم)

شبى در شهر چشمانت فقط يك رهگذر بودم ،نديده دل به تو دادم شدى سلطان و معبودم

اگه دوتا بودی روی چشمام میزاشتمت حالا که یه دونه ای روی قلبم میزارمت

یکی در آرزوی دیدن توست ، یکی درحسرت بوسیدن توست ، ولی من ساده و بی ادعایم ، تمام هستی ام خندیدن توست

چشمانت زمين محبت بودند و من جاذبه اش را وقتى سيب درخت دلم افتاد فهميدم

چون غروب خیلی قشنگه تو خودت خط غروبی ، مهر تو به دل نشسته ، به خدا تو خیلی خوبی

این ساحل خسته را تو پیدا کردی این موج نشسته را تو برپا کردی من خامُش و خسته خفته بودم ای عشق مرداب دل مرا تو دریا کردی

گاهی اوقات همینی که هستی را دوست دارم وگرنه بهتر از این را همه دوست دارند

در پاسخ نامه ام گل يخ دادى ، هر بار مرا وعده دوزخ دادى ، يك بار برو كلاس خياطى عشق ، شايد كه خدا كرد به ما نخ دادى