اگه اسمتو بذارم گل پژمرده میشی ، اگه بذارم آفتاب غروب می کنی ، اگه بذارم ماه روزها تنها می مونم ، پس اسمتو می ذارم نفس ، که اگه رفتی منم با خودت ببری.

تا خون نشود دلها دلدار نمی آید تا دل نشود عاشق آن یار نمی آید ما را چه شده ای دل ؟ وا مانده چرا در گل ؟ تا دل نشود بیدار دلدار نمی آید

عشقى که تنها با يک نگاه شروع ميشود ، با شناخت سست و سست تر ميشود ، اما عشقیکه با شناخت آغاز ميشود با هرنگاه عميق و عميقتر ميشود

خدايا طاقت هجرش ندارم ، تو ميدانى که او را دوست دارم ، شده در زندگى ليلاى عشقم و من مجنون عشقش در ديارم

هر انساني لبخندی از خداست. تبريك به تو كه زيبا ترين لبخند خدايي.

به قلب مهربانت بگو هيچ چيز يادت را از خاطرم نخواهد برد حتى وجود فاصله ها.

باورت گر بشود گر نشود حرفی نیست ، اما نفسم می گیرد در هوایی که نفسهای تو نیست.

آرزويم اين است: ديدن اوج غرورت درصبح و رسيدن به همه ی رويايت / من دعا خواهم كرد روزهايت پر نور شب تو مهتابي / سينه ات صادق و صاف رنگ باران باشد.

یه آسمون گل قشنگ ، تقدیم یک نگاه تو / این دل تنهای غریب ، فدای روی ماه تو

یادت هست یادم دادی یادت باشم؟ حالا یادت باشه یادت نره به یادتم!

هرچه هستم هرچه هستى / توى قلبم ريشه بستى / هرچه باشم هرچه باشى / نميشه ازم جدا شى..

بـــــــا قلبــی از عــــــشق" "بـــــــا خطـی از حرير محبت" "بـر روي يك برگ كهنه از يــاس" "مـــينويسم : دوستــــت دارم"

در انتهای نگاهت كلبه ای برای خويش خواهم ساخت تا مبادا در لحظات تنهاييت با خود بگويي: از دل برود هر آنكه از ديده رود...

الهي مولچه دازت بديله سامپو بله توتسات مگش بله توغذات اده فلاموسم توني

وقتي لبخند دنبال جايي براي نشستن ميگردد اميدوارم لبانت آن نزديكي باشد

واسه اينكه يه گل بخنده حتما بايد ابرى گريه كنه ابرتم گلم... هميشه بخند