بگذار تا بنوشمت ای چشمه شراب / بیمار خنده های توام بیشتر بخند

من گلم تو گلزار من ساحلم تو دریا من شاختم تو ریشه دوستت دارم همیشه

هیچ دلی بی بهانه نمی تپد نمیدانیم بهانه ها دلگیرند یا دلها بهانه گیر.

گاه میتوانیم برای کسی که دوستش داریم چند سطر سکوت بنویسیم تا زمان تنهایی هرجور که دلش خواست معنا کند.

آرزوی محالی نیست که عشق همچون گل های مریم بی هیچ محدودیتی عطرش را در سراسر زندگیمان پراکنده سازد !!!

فاصله گرفتن از آدم هایی که دوستشان داری بی فایده است. زمان به ما نشان خواهد داد که جانشینی برای آنها نیست....

کوچه را دیدی به وقت شب چقدر تنها میشود ، بی تو از آن کوچه ام تنها ترم.

گاه این نازک دلم ، یاد رویت میکند / گاه با دیدار گل ، یاد بویت میکند / گاه با دلواپسی ، کنار پنجره / از هزاران قاصدک ، پرس و جویت میکند

هزار گل تقدیم به آیینه ی شکسته ای که گل لبخند تو را هزار بار تکرار میکند.

من که از یاد تمام عالم رفته ام وای بر من گر تو هم روزی فراموشم کنی!!!

در اتوبان زندگی وقتی تابلوی وجود تو را میبینم ، از سرعتم می کاهم و به درجه بنزین تحملم چشم میدوزم .

ای همیشه جاودانه در میان لحظه هایم ، غصه معنایی ندارد تا تو می خندی برایم .

منو با سادگی هات تازگی کن ، خدایی کن یه لحظه بندگی کن ، نزار از دست بره این عشق ساده ، بمیر و با من یک بار زندگی کن .

گفتم دل و جان بر سر كارت كردم هر چیز كه داشتم نثارت كردم گفتا تو كه باشی كه كنی یا نكنی! این من بودم كه بی‌قرارت كردم

كاش مي شد همدلي را قاب كرد،ساكنان شهر غم را خواب كرد،كاش مي شد نور چشمان تو را،جانشين تابش مهتاب كرد.

دست من کوتاه از دیدار توست ، قلب من اما همیشه یاد توست، بهترینم هر کجا هستی بدان ، هر کجا باشم قلبم یاد توست.