به وسعت قلب کوچکم به یادتم؛ شاید کم باشد؛اما قلب هرکس تمام زندگی اوست

بى تو هر لحظه مرا بيم فرو ريختن است! مثل شهرى كه بر روى گسل زلزهاست

در هر ورق زمان نوشته ام: به يادت ميمانم ، حتي اگر هزار صفحه از تو دور باشم

تمنا دارم از آسمان که اگر حتي قطره اي خوشبختي باريد ، بر روي گونه تو باشد.

دلم اعدامی عشق است به دار قلب خاموشت،بدان تا لحظه مردن نخواهم کرد فراموشت.

قحطی عشق می آید ۷سال؟ نه ۷۰۰سال. درقلبم ذخیره و پنهانت میکنم بگو کنعانیان منتظر نباشند تقسیم شدنی نیستی.حتی اگر یعقوب بیاید!

باران هر وقت بیاید زیباست... توبرای من بارانی...

دنیا نباشد فقط کوچه باشد و اندکی باران و دوستی که زلال تر از باران باشد

قلبم را برایت یادگاری میفرستم تا همیشه به یادم باشی من با یاد تو قابم میتپد پس هرگز فراموشم نکن

قدرت انرژی دوست داشتنت برای خود من هم عجیب است ، عجیب که خودم هم باورم نمیشود ، منبع این انرژی خود تو هستی ! می دانی چرا از بس که مهربانی ، سخت کوشی ، یکدنده ای برای زندگی کردن ...

سالها بود تو را میکردم همه شب تا به سحر گاه دعا, یاد داری که به من میدادی درس آزادگی و مهرو وفا, همه کردن چرا ما نکنیم, وصف روی گل زیبای تور را, تو اگر خم نشوی توو نرود, قد رعنای تو از این درگاه.

کاش می شد همدلی را قاب کرد، ساکنان شهر غم را خواب کرد کاش می شد نور چشمان تو را، جانشین تابش مهتاب کرد

دوست داشتن تنها چیزیه که نوبتی نیست ، پس خارج از نوبت دوستت دارم .

هیچ دانی نازنینم می توانی / راحت اسرار سعادت را بدانی رمز خوشبختی انسان نسیت جز این / مهربانی ، مهربانی ، مهربانی . . .

آرزوي محالي نيست که عشق ، همچون گلهاي مريم بي هيچ محدوديتي عطرش را در سراسر زندگيمان پراکنده سازد!

پيامهايم گاه گاه است! آنچه ابديست ، ياد توست...