هر وقت دلم برات تنگ میشه یه ستاره از آسمون می افته پایین. بنابراین هر وقت به آسمون نگاه کردی دیدی تاریک و هیچ ستاره ای پیدا نکردی ، بدون همه اش تقصیر تو ، چون منوخیلی دلتنگ کردی

بالاترین درجه درک متقابل بین دو نفر زمانی حاصل میشه که دو طرف بدون بزبان آوردن یک کلمه منظور همدیگرو متوجه بشن. این سطح از درک رو عشق هم میگن

میدونی تفاوت بین لبخند منو تو چیه؟ تو هر وقت خوشحالی لبخند میزنی ولی من هر وقت خوشحالی لبخند میزنم

اسمتو روی ابرها نوشتم و باد اونو بهم زد روی شنها نوشتم و موج اونو شست حالا اونو روی قلبم مینویسم و برای همیشه دست نخورده باقی میمونه

اون چیه که واقعی ولی نامرئیه؟ عشق تو اون چیه که حقیقته ولی غیر منصفانه است؟ دوری تو اون چیه که ظریفه ولی شکست ناپذیر؟ لبخند تو اون چیه که با ارزشه ولی فروشی نیست؟ دوستی تو

با اينکه ازم دوري اما هر وقت دستمو ميزارم رو قلبم ، ميبينم سر جاتي !

قدِ تو به عشق نميرسيد غرورم را زير پايت گذاشتم تا برسد ، اما باز هم نرسيد . . .

دگر درد دلم درمان ندارد / مسير عاشقي پايان ندارد مرا در چشم خود آواره کردي / نگاهت دور برگردان ندارد . . .

بي سر و پايم سر وپايم توباش مانده ي راهم ره و هادي تو باش گر برهند عالم و آدم ز من آبر و عزّت و جاهم تو باش . . .

بي تو اما عشق بي معناست ، مي داني؟ دستهايم تا ابد تنهاست ، مي داني؟ آسمانت را مگير از من ، که بعد از تو زيستن يک لحظه هم ، بي جاست ، مي داني؟

تو همزاد بهارانی که خوبی تو بوی عشق و بارانی که خوبی گمانم نسبتی با آب داری و یا از نسل بارانی که خوبی

پشت آن پنجره روبه افق ، پشت دروازه تردید و خیال ، لابه لای تن عریانی بید ، من دراندیشه آنم که تو را وقت دلتنگی خود دارم و بس….

گاهی اوقات فکر کردن به بعضی ها ، ناخوداگاه لبخندی روی لبانت می نشاند... دوست دارم این لبخندهای بیگاه را و این بعضی ها را......

محبت تو سكه است در قلك دل من ، بيرون نمي آيي مگر به قيمت شكستن!

 چون که مقصود تویی ، منت ساقی نکشم شوق دیدار تو دارم غم باقی نکشم

تك تك لحظه هاي من همپاي خاطرات توست خونه قلبم كوچيكه اما همش بياد توست.....