از میان دو واژه انسان و انسانیت، اولی در میان کوچه‌ها و دومی در لابلای کتاب‌ها سر‌گردان است...!!

این سه راهی است که در پیش پای هر انسانی گشوده است : پلیدی ، پاکی ، پوچی .  انتخاب با توست کدام راه را برگزینی..

به یک‏جایی از زندگی که رسیدی، میفهمی رنج را نباید امتداد داد. باید مثل یک چاقو که چیزها را می‏برد و از میانشان می‏گذرد؛ از بعضی آدم‏ها بگذری و برای همیشه تمامشان کنی...

همیشه از فاصله ها گله میکنیم شاید یادمان رفته که در مشق های کودکی برای فهمیدن کلمات کمی فاصله هم لازم بود!

گاهي بدترين اتفاقاتي كه برايمان مي افتدبهترين چيزي است كه لازم داريم

یه آدمایی هم هستن که قادرن جای پشه‌ گزیدگی‌شون رو نخارونن.  از درک این آدما عمیقاً عاجزم

میدونی حکمت اختراع سرسره چیه ؟ میخوان از همون بچگی به ادم یاد بدن که صعود چقدر سخته و سقوط چه آسون...

هر از گاهی دریا هوس میکنه به ساحلش سری بزنه مهم نیست ساحل تحویلش میگیره یا نه ، مهم اثبات وفاداریه دریاست.

آدم های دنيای من فعل هايی را "صرف" ميكنند كه برايشان صرف داشته باشد…

آب نخواسته دادن هميشه مراد نيست…  گاهي آب ميدهند تا قرباني ات كنند…

سالهاست كه معناى اين را نفهميده ام "رفت و آمد" يا "آمد و رفت" ؟  آدمها مى روند كه برگردند ؟  يا مى آيند كه بروند ...؟

تنهایی آدما یک دریا عمق داره اما پرکردنش با یک لیوان محبت ممکنه

شانس نام مستعار خداست  آنجا که نمی خواهد امضایش پای داده هایش باشد‎ . . .

قوی کسی است که ، نه منتظر میماند خوشبختش کنند  و نه اجازه میدهد بدبختش کنند . . .

معذرت خواهی همیشه به این معنا نیست که تو اشتباه کردی و حق با یکی دیگه است  معذرت خواهی یعنی: اون رابطه بیشتر از غرورت برات ارزش داره . . .

همیشه به کسی تکیه کنید که به کسی تکیه نکرده باشد  و او کسی نیست غیر از خدا  “کاترین پاندر”