سختي هاي بزرگ به آدمي نيرويي دو چندان مي بخشد .

تولد چيزي غير از آغاز مرگ نيست 

همواره تنهايي ، توانايي به بار مي آورد

انسان خوشبخت نمي شود اگر براي خوشبختي ديگران نکوشد .

چه کسي مي داند که تو در پيله تنهايي خود تنهايي؟  چه کسي مي داند که تو در حسرت يک روزنه در فردايي ؟  پيله ات را بگشا ، تو به اندازه يک پروانه زيبايي

انسان خوشبخت نمي شود اگر براي خوشبختي ديگران نکوشد

جاييکه در آن خوش بيني بيش از هر جاي ديگر رواج و رونق دارد ، تيمارستان است .

   ازدواج مثل اجراي نقش جنگي است که اگر انسان يک مرتبه اشتباه نمايد کارش تمام شده و ديگر جبران آن به هيچ صورت نمي شود .

اينکه چه کسي باشيد و در چه موقعيتي قرار داشته باشيد بر عهده شما و نتيجه انتخابها و تصميم گيري هاي خودتان است .

اينقدر نگو اگر گذشت كنم كوچيك ميشم. اگه با گذشت كردن كسي كوچيك ميشد خدا اينقدر بزرگ نبود

جاه طلبي شهوتي است که هرگز فرو نمي نشيند ،  بلکه با لذتي که از آن فراهم مي شود پيوسته مشتعل تر و جنون آميز تر مي شود .

اگر بر ساماندهي نيروهاي خود توانا نباشيم ، ديگران سرنوشتمان را مي سازند .

افراد دانا کوشش دارند خود را همرنگ محيط سازند  ولي اشخاص ديوانه سعي مي کنند محيط را به رنگ خود در آورند ، به همين جهت تحولات و ترقيات اجتماع به دست ديوانگان بوده است .

كوچيك كه بوديم تنها كفشامون رو اشتباه مي پوشيديم ،  اما حالا چي؟ حالا كه بزرگ شديم تنها كار درستمون پوشيدن كفشامونه

برگ در انتهاي زوال مي افتد و ميوه در ابتداي کمال …  بنگر که چگونه مي افتي ؟!

مثل رود باش ،  مثل خورشید باش ، مثل شب باش ،  مثل مرگ باش ،  مثل خاک باش ، مثل دریا باش ، مثل آینه باش .