خیلی دیر فهمیدم که باید خشمم را پنهان کنم و در اینه بخندم

برخی انسانها قایم موشک را دوست دارند پس بعضی وقتها باید برایشان پنهان باشی تا بفهمند احساس بازیچه نیست

دنیای عجیبی است اطرافم را که می نگرم می بینم همه چیز درست است درست همان گونه که نباید باشد

وقتی چاره ای نمی ماند وقتی می توانی بگویی هرچه باداباد حتی اگر دل کوه هم داشته باشی گریه ات میگیرد

تو دروغ میگویی تا من خوشحال شوم و من خوشحال میشوم تا تو دلگیر نشوی

کاشکی را کاشتند سبز نشد؛ دیگه نمیگم کاش بودی

لطفا طورى خاطره بسازید که بعد از شما هم بنوانند زندگى کنند

تو که می خواهی صدای تپش های قلبم را بشنوی بیا نزدیک تر نترس خاکی نمی شوی سنگ قبرم را تازه شسته اند

تو بین زمین و آسمان خفته ای جایی در خاطرهء من و خواب تو طولانی است و غم من بی پایان

خدا کریم است این جمله یعنی بنده ای به بن بست رسیده

خسته راه که باشی شده رویه سنگ لب پرتگاه هم میشینی خستگی رفع میکنی ولی امان ازروزی که خسته از زندگی کردن باشی

کاش میشد خودمو یه جایی جا بزارم, برگردم ببینم نیستم

دستم را لای موهام بردم اشک هام رو پاک کردم بازوهام رو بغل کردم تا کی کارهای تو را من انجام بدهم؟

حالم گرفته ست مثل اون دختری که پدر نداشت اما تا صبح بابا نان داد را تمرین میکرد

ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ؛ ﺟﺮﻡ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻼﻗﻪ ﯼ ﻣﻦ ﻭ ﺩﻟﺸﮑﺴﺘﮕﯽ؛ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻣﻨﻪ دلم جز هوایت هوایی ندارد

آدمهابرای یکدیگر نقش سیگار را بازی میکنند همدیگر را می کشند لذت می برند دود می کنند تمام می کنند وبعد از اندک زمانی سیگاری دیگر