زیاد خوب نباش زیاد دم دست هم نباش زیاد که خوب باشی دل آدم ها را می زنی آدم ها این روزها عجیب به خوبی، به شیرینی، آلرژی پیدا کرده اند زیاد که باشی، زیادی می شوی

ساکنان دریاپس ازمدتی صدای امواج را نمی شنوند چه تلخ است قصه عادت

بگذر… عشق قیمتی گزاف دارد این مردمی که من می بینم هوس را بسیار گرانتر از عشق می خرند

سکوت” متن ساده ای است که همیشه “اشتباه” ترجمه میشود

نیمکت درونم خاک گرفته است…هر رهگذری که رد میشود فقط بند کفش هایش را سفت میکند و میرود

یک شبایی هم برای همه ما هست… که خودمان هم نمیدانیم چمونه… لعنت به این

های پسری ک با شکستن دل دختری و با در اوردنه اشکش احساس شاخ بودن بهت دست میده ولی اینن بدون ک اگه روزی پدر شدی اشکهای دخترت کمرتو میشکنه

تو به افتادن من در خیابان خندیدی و من 
همه حواسم پیش مردم شهر بود که عاشق خنده ات نشوند

عاشقی را با من تمرین کردتا برای دیگری اجرایش کند

گه دوسش داری اگه عاشقشی اگه حاضری جونتو بدی براش اگه یه لحظه هم نباشه پیشت میمیری به خودش نگو اخه اونم تنهات میزاره

کاش دل هم مثل اسکناس بود . اگه زخمی میشد با ی چسب همون ارزشو داشت دل که شکست شکسته است

هنوز هم داغی لبهایت را پشت گردنم حس میکنم جایی که . دیگر کسی اجازه ندارد آن را ببوسد

خدایا قسمت و حکمت بماند برای آنها که درکش میکنند برای من نفهم فقط معجزه کن

خدایا کجایی.. من از تو فقط یک چیز میخواهم پیامبری که معجزه اش خنداندن کودکان خیابانی باشد

دلی که از بی کسی تنها است هرکس را میتواند تحمل کند

دنیای عجیبیست رفیقبه یکی دست میدهی که میدانی دیر یا زود او را از دست میدهی.عجیب نیست؟