درحال نوشتن این دهان باز و چشم بی‌تحرک را ببخش آن‌ قدر جذابیت داری که حیرت می‌کنم!

تو مال منی خودم کشفت کرده ام ضربان قلبت بامن بالا میرود من از همه دنیا دست کشیدم که تو باشی همه ی دنیام من به ارتفاع ابدیت دوست‍ت دارم تمام وجود تو مال من است.

اینبار از سر اندیشه و عشق تو را نگریستم و من هنوز نمیدانم که ابتدا اندیشیدم و سپس عاشق شدم! و یا در پی عشق به فکر فرو رفتم.

میان جمع دوستام همیشه حرف تو بوده؛ تو هر زمان که بیایی حلال زاده حسابی.

مدت زمان زیادیست که بوسه قبل از خوابم ٬ شده رد اشک های ساکتی بر گونه های سردم ! غرق بوسه می شوم هر شب و شب های دگر هم .

آرام دوستت خواهم داشت طوری که حتی خودت هم از این عشق بویی نبری همین که کنارم باشی کافیست من عاشقی خواهم کرد اصلا! مرا چه به عااشقی؟/ من تنها برایت خواهم مرد تو فقط بخواه

وقتی داغونی ازغصه یکی هست که بهت مسیج میده وسلام میده) که با همون سلامش آروم میشی وهمه ی غمهات یادت میره این یکی همون صاحب خونه ی قلب آدمه)

من  مسئله ای ساده هستم ، حل می شوم روزی در آغوشت !

هیچ رویایی به پای بیداریم با تو نمی رسد.

دیشب در جاده های سکوت در ایستگاه عشق هر چه منتظر ماندم کسی برای لمس تنهاییم توقف نکرد و من تنهاتر از همیشه به خانه برگشتم.

گرچه رفتی ز دلم حسرت روی تو  نرفت در  این  خانه  به  امید تو  باز است هنوز.

تنها غمگین نشسته با ماه در خلوت ساکت شبانگاه اشکی به رخم دوید ناگاه! روی تو شکفت در سرکشم دیدم که هنـوز عاشقم آه.

من، بی تو زندم ولی یه زنده به گور .

گاهی بی صدا نگاهت میکنم مرا ببخش برای این نگاه های پنهانی شاید اگر بغضم فرو نشیند صدایت کنم!

می چکد عشق از بند بند انگشتانم وقتی ریتم ناموزون زندگی را! با تو خوش می نوازم

نه دیگر بیادت اشک خواهم ریخت ونه دیگر برایت شعر خواهم خواند و نه دیگر برایت با تسبیح ذکر خواهم گفت :فقط تا خورشید در آسمان می درخشد. به گوش آسمان فریاد خواهم زد دوستت دارم!.