این دنیارابه آنانی هدیه میکنم که به خیالشان دنیا فقط برای آنهاست، ولی برای تو آسمان را آرزو میکنم که همیشه مانند دلت زیباست

بگذار بسوزیم…ما که دادمان به آسمان نرسید شاید”دودمان”برسد

گاهی مرا یاد کن من همانم که اگر ساعتی از من بیخبر بودی آسمان را به زمین میدوختی

سرم را نه ظلم میتواند خم کند نه مرگ و نه ترس سرم را فقط برای بوسیدن بای مادرم خم میکنم…

چه کسی گفته که من تنهایم…؟ من، سکـوت، خاطرات، بغض و اشک همیشه با همیم… بگذار تنهایی از حسودی بمیرد

تا صدای گام هایم در…… کوچه پس کوچه های شهر می پیچد! زمین منتظر…… اشک هایم می شود

هر وقت گریه می کنم،… سبک می شوم.. ؛ عجب وزنی دارد چند قطره اشک

لاف جدید دخترا + + + نامزدم پمپ بنزین داره

محبت بر خلایق انتهای سادگیست مردی و مردانگی اخرش اوارگیست

از مردها هم میتوان آموخت… من آموختم که مردی و مردانگی هیچ ربطی به هم ندارند

من گریزانم از این شکل حیات و از این غربت تلخ که به اجبار به پایم بستند می گریزم از عشق و تو ای نازترین خاطره ها همه جا در پی تو می گردم

نمیدانم چرا رفتی!!! نمیدانم چرا شاید خطا کردم!!! وتو بی آن که فکر غربت چشمان من باشی نمیدانم کجا…. تا کی….. برای چه

کیست که غربت رفته را یاد کند دل غربت زده را شاد کند من نوشتم این سخن از بهر دوست تا بداند این دلم در فکر اوست

دلتنگ ترین منظره درعالم پرواز مرغیست که درکنج قفس بال گشودست

رفیق بی معرفت ؛ مثل پنجره ی رو به دیوار میمونه چطوری پنجره؟.

عشق اگر پیدا شد که دیگر عشق نیست ، معرفت است عشق از آن رو هست که نیست! پیدا نیست و حس می شود .