مثل آسمان می مانی دوستت دارم اما نمیتوانم داشته باشمت

یعقوب یادم داده است دلبرت وقتی کنارت نیست کور بودن بهتر است

نمیدانم از کجا اما خورده ام به بن بست تقصیر تو نیست;هیچ تفنگی گلوله را تا ابد در سینه اش نگه نمی دارد

فقط عادت دارند نامت را در شب زوزه کشند چرا از گرگها بد میگویید؟ گرگها گناهی ندارند؟

چه عمری گذشت تا باورمان شد آنچه را باد برد خودمان بودیم

محکم باش وقتی خیلى نرم شوى همه خمت میکنند حتی کسى که انتظار ندارى

در حالیکه بعضی ها از درد به خود می پیچند بعضی دیگر در کوچه پس کوچه های بی دردی مارپیچ می زنند

دلم تنگ می شود برای حرف زدنت و برای تکیه کلام هایت که نمی دانستی فقط کلام تو نبوده من هم به آن تکیه داده بودم

در دیار ما پرندگان هم چه به ادم ها شبیه شده اند کلاغی را دیدم که لانه کبوتری را به عقاب نشان میداد

در دیار ما پرندگان هم چه به ادم ها شبیه شده اند کلاغی را دیدم که لانه کبوتری را به عقاب نشان میداد

عشق از رفتنت آغاز شد

کاش به جای جدایی مردن بود  چون مردن یک لحظه است و جدایی ذره ذره مردن

سینه ام یک دفتر تا خورده است/واژه هایش خیس و سرد و مرده است/من نمیگویم ولی انصاف نیست/دوریت صبر دلم را برده

واسه همه وقت داشتی به جز منی که واسه هیچکس به جز تو وقت نداشتم

چشم خود را به دست خود بستم تا عذاب سبک ترى باشى تا در اندوه رفتنت باشم تا در آغوش دیگرى باشى

ساعت های نبودنت روی مچم بسته نمی شود حلقه می شود دور گردنم